OMZIEN EN VOORUIT KIJKEN
Het eind van het jaar nadert. Hoe ik dat weet? Er wordt hier weer veel geknald en ik begin er nou al genoeg van te krijgen. Hopelijk wordt het meldpunt vuurwerkoverlast weer geopend en maakt men daar gebruik van.
Speuren is een goede manier om de zinnen te verzetten in deze tijd. Sowieso speur ik graag maar nu met al dat geknal maakt het feit dat ik hard werk en me moet concentreren dat ik na het speuren ontspannen ben. Leuk was het dat ik gister na de speur les een Border Collie tegenkwam die nog steeds mijn blog volgt ook al zet ik er niet zo vaak meer iets op.
Sneeuw heb ik deze winter nog niet gezien maar er staat heel veel wind de laatste tijd. De mevrouw zegt dat ik me gedraag zoals kleine kinderen ook doen als het hard waait. Beetje de kolder in de kop, zullen we maar zeggen. Lopend langs de rivier zie je meer golven dan normaal.
Ook ligt er veel modder; dat zuigt zo lekker aan mijn poten:
In de tuin voeren we de vogels bij. Ze hebben honger. Ons 'tuin konijn' komt elke dag langs om gras te eten. Ook een vreemde vogel die ik normaal niet vaak zie komt regelmatig kijken of er iets te halen valt... maar onze tuinmuizen zijn niet gek, die verstoppen zich.
Er zijn wonder mooie zonsondergangen volgens de meneer en mevrouw.
2015 komt er aan. We gaan nieuwe en oude wegen bewandelen.
Graag wensen de meneer, de mevrouw en ik mijn volgers en hun honden alle goeds voor het komend jaar!
VOLOP HERFST
Het is onze tijd van het jaar. De meneer, mevrouw en ik genieten volop van de herfst.
De herfst brengt werk in de tuin met zich mee. De bladeren vallen en ik help de mevrouw met het opruimen er van. Erg leuk vind ik het om, als de mand vol is, er steeds wat blad uit te halen en het wat verderop in de tuin weer neer te leggen. Gelukkig kan ze er om lachen.
De hooibalen zijn van het land
evenals de schapen waardoor wij honden weer de ruimte hebben langs het water
De meneer en ik hebben een nieuw stuk bos ontdekt vol met poelen en ja, dat is lekker banjeren.
In de bakken in de tuin staan nu bloemetjes die winterviooltjes schijnen te heten. De mevrouw zegt dat het de dapperste onder bloemen zijn; ze doorstaan vorst en sneeuw.
Over de rivier en in tollerland hangt nu vaak nevel
Het wordt eerder donker en later licht
waardoor we meer in huis rommelen
en langer na tafelen
Kortom, heerlijk herfst!
MIJN ZOMER
Ik heb een heerlijke, afwisselende zomer gehad. Het weer maakte dorstig alleen toen mijn zusje Tika in de buurt samen met haar mensen roedel aan het kamperen was, waren de dagen koel met af en toe flinke buien. Dat mocht de pret niet drukken. We hebben lekker kunnen spelen en bijpraten.
 |
| rechts op de foto Tika |
Elk jaar lukt het me om een bal uit de rivier te vissen zodat ik de meneer en de mevrouw niet met extra kosten opzadel. Dit jaar is het me niet gelukt. Of het met de crisis te maken heeft weet ik niet maar het enige dat ik heb kunnen scoren was een tennisbal. Omdat mijn vorige zelf opgeviste bal echt helemaal kapot was heb ik voor de vakantie een nieuwe bal gekregen.
 |
| Links op de foto Tika |
We hebben veel gewandeld.
Ik heb gevaren en gezwommen.
Regelmatig een terrasje gepakt.
Liggen luieren in de tuin.
En langzaamaan maakt de herfst zich zichtbaar. De dagen worden korter. De natuur is aan het veranderen.
Aan kunst heeft het deze zomer ook niet ontbroken.
In het dorp was ook van alles te doen. De 4daagse kwam langs. Er was kermis. De opening van het mossel seizoen.
Ik ontmoette dieren die ik nooit eerder gezien heb:
En van de week heb ik zowaar een museum bezocht. Het was een leuke ontdekkingsreis vond ik. Het plaveisel was anders dan ik gewend ben om op te lopen. De huizen waren anders, de trappen ook. Er was ook voor mij veel om te verkennen.
Nu ik dit schrijf is het 25 graden. Aan het eind van de zomer!
De meneer, mevrouw en ik houden van de herfst dus wij vinden het niet erg om het volgend seizoen binnen te stappen. We hopen dat ook u er samen met uw hondenvrienden van zult genieten. Het enige wat ik wel jammer vind is dat de koeien weer op stal gaan!
