Groei 3

De meneer sliep vanmorgen uit en de mevrouw en ik waren in de tuin. We hadden de kippen en de vogels gevoerd toen de mevrouw zei:' Nu jij en je broertjes en zusjes 16 februari zeven maanden zijn geworden, wilde ik even stilstaan bij 'groei'.
Ik moet zeggen, de meneer en mevrouw zijn niet dom. En ik ook niet. Maar dit vond ik een uitermate rare opmerking van de mevrouw. STILSTAAN bij GROEI. Dat is een tegenstelling. Stilstaan is niet bewegen, groei is in beweging zijn. Om haar dat duidelijk te maken heb ik geprobeerd het aan haar uit te leggen. Ik liep een paar passen en stond stil en keek haar aan, toen sprong ik tegen haar op om 'groei' uit te beelden. Dat deed ik een paar keer maar ze begreep me niet. We hadden te maken met een communicatie probleem. Al moest ze wel erg om me lachen. Ik heb het maar zo gelaten...

Wat mijn geestelijke groei betreft kan ik zeggen dat allerlei trucjes die ze toepasten niet meer opgaan.
Bijvoorbeeld, als ik iets te pakken had wat niet de bedoeling was leidden ze me af door bijvoorbeeld een speeltje in de andere hoek van de kamer te gooien waarna zij konden pakken waar ik mee bezig was. Dat lukt dus nu niet meer. Ik neem dat 'wat niet de bedoeling' is gewoon mee in mijn bek naar het afleidingsspeeltje. Ik ken het woord 'los' wel maar soms hoor ik het niet...!
Een ander voorbeeld is dat op de cursus gezegd is dat ze altijd, één jaar lang, na het commando 'kom', ze me met iets lekkers moeten belonen. Dat doen ze ook.
Maar soms ben ik in gedachten en loop zo het huis mee naar binnen zonder dat ze 'kom' hebben gezegd. En krijg ik niks. Gelukkig realiseer ik me dat snel en maak dat ik weer buiten kom en ga vlak voor de keukendeur zitten wachten totdat ze zeggen 'kom' en ik mijn beloning krijg wegens goed gedrag...
De mevrouw verslind boeken en tegenwoordig doe ik dat ook, zij het op andere wijze.

zover is het nog niet, maar de lente dient zich aan

Groei is momenteel overal om ons heen te zien. Als ik in de tuin ben, bekijk ik met verwondering wat er allemaal de grond uit komt.
Hadden we twee weken geleden nog te maken met sneeuwvlokjes, nu zijn daar de sneeuwklokjes!

Hieronder foto's van mijn zusjes Kiwi en Tika en mezelf:



                                                                              KIWI

                                                                       TIKA

BJORK

Na een lekkere wandeling is mijn witte bef nog een beetje modderig...

Filmpje 5

                                           SOMS VOEGEN WOORDEN NIETS TOE ........



                                     (al kletst de meneer er op onderstaand filmpje flink op los)

                                           Af en toe laat ook ik van me horen:

Vorige week was alles nog wit, voor ik het wist was alles weer groen...

Wondere Wereld!

Huis en Tuin 4

Zoals bij elk samenzijn tussen mensen en ook tussen mens en dier ontstaan gewoonten en rituelen.
Die hebben wij in ons kleine roedeltje dus ook.
Eén van de rituelen van de mevrouw en mij is samen 's ochtends de kippen voeren. De mevrouw vindt dat een mooi begin van de dag. Ik ben het met haar eens. De hanen van buren kraaien, de vogels worden wakker nu het eerder licht wordt. Verder zijn er nog weinig geluiden. Ik verken de tuin even op wat er 's nachts is voorgevallen.

Een ritueel tussen de meneer en mij is het volgende. Al vanaf dag één dat ik hier ben zit ik bij de meneer op schoot als hij terugkomt van zijn werk. Dat kan 's avonds heel laat zijn of 's middags. We hebben het er wel eens over hoe dat moet als ik helemaal volwassen ben, maar de meneer is groot en dan is dan...
Goed. Ik zit bij hem op schoot terwijl de meneer en de mevrouw de dag doornemen aan de keukentafel. Het lekkerst is het (en dit mag niet verder verteld worden!) als de duim van de meneer in mijn bek zit en hij met zijn vinger over mijn snuit aait. Ik raak dan totaal relaxed. Mijn poten worden slap, mijn kop valt achterover. Ik slaap niet maar ben volledig ontspannen. Nu besef ik ook wel dat ik een beetje te groot word hiervoor dus hebben we een alternatief gevonden. Ik leg een botje neer bij de voeten van de meneer. Die legt het botje op tafel. Neemt vervolgens mij op schoot en ik knauw op het botje in plaats van op zijn duim...

december 2011

Gister had ik een jengel dag. De cursusleider heeft gezegd dat ik een wat eisend karakter heb. 'Helemaal niet erg,' zei de meneer, 'we hebben hier nog een eigenzinnig exemplaar rondlopen (hij keek toen naar de mevrouw!), dan kunnen jullie elkaar goed in balans houden.'
Nu is het zo dat je gewoon wordt aan bijvoorbeeld het wandelen op vaste tijden. Gister ging het me dus niet snel genoeg. De mevrouw schoot niet op. Ik liep te ijsberen. Ik was aan het jengelen. Ik heb haar continu aangekeken. En dat ergerde haar... Ze zei dat ze moest denken aan een reclame waar een toller in meespeelt. In die reclame komt de toller aan met zijn riem en dreigt tegen de televisie te plassen als zijn baas niet opschiet. En dat was zij dus niet van plan!
Ze ging de boel vertragen. Deed andere dingen dan anders. Ging expres boven wat doen etc. Jengelen had bij haar niet zoveel zin...
Toen de meneer heel laat thuis kwam legde ik het botje voor zijn voeten en begon weer te jengelen.
Toen deed de meneer iets vreemds. Hij legde het botje terug voor mijn poten, waarna ik het weer bij hem legde. Dit deden we een keer of twintig. Ondertussen lag de mevrouw slap van het lachen aan de keukentafel. Uiteindelijk viel bij de meneer het kwartje en nam hij me op schoot om te knuffelen.
Vandaag heb ik niet gejengeld, het haalde weinig uit gisteren...!

Nog wat winterse foto's:

Verbazend trouwens wat die mensen toch allemaal moeten bij wat zij noemen 'koud weer' ! Andere laarzen aan als we gaan wandelen, dikke jas, muts en handschoenen. Volgens mij valt het niet mee om mens te zijn!

Verkennen 3

Vorige week ging de cursus door plotselinge omstandigheden niet door (alles is goed gekomen hoor!). We waren al bij het veld en het was daar dat Mats, mijn vriend van de cursus, en ik elkaar aankeken. Zou dit dan eindelijk een mogelijkheid zijn om elkaar te verkennen, want op de cursus mogen we niet met elkaar spelen. Gelukkig werden we begrepen en zo zijn Mats en ik samen gaan wandelen en spelen.
We gingen naar wat de meneer en mevrouw 'Tollerland' noemen. Het gebied waar ik graag ben met de dijken, zandpaden en sloten. Als er nog een meertje of zo was geweest zou het helemaal 'Tollerland' zijn.
Het was leuk om samen met Mats het gebied te verkennen en ook Mats op een andere manier dan aan de riem te leren kennen.

Mats is een Kooikerhondje. 28-01-2012

Vanmorgen startte de cursus met min 12.9 graden, toen we weer thuis waren was het min 8.9 graden.
Dit werd veroorzaakt door SNEEUW. Een voor mij nieuw natuurverschijnsel wat ik met groot enthousiasme verkend heb. Sneeuw schijnt met water te maken te hebben. Het smaakt goed, je kunt er prima in rollen, je kunt het op laten stuiven en het ligt lekker! Naar mijn mening dan, want het viel me bij de cursus op dat ik de enige was die er in ging liggen, de rest bleef op vier poten staan.

Foto's van de mezelf in de sneeuw gisteren:

Ik word gewoon helemaal wild van die sneeuw!