Groei 5

JARIG

Vandaag ben ik twee jaar geworden. Wij tollers zijn zo'n beetje volwassen als we twee tot tweeënhalf jaar oud zijn.
Ik ga dus richting 'volwassenheid' al is het niet gezegd dat als je volwassen bent je er ook naar gedraagt...
Mijn schofthoogte is 52 cm en ik weeg 21 kilo en dat is volgens de dierenarts waar ik vorige week op jaarlijkse controle was, helemaal prima.

De meneer en mevrouw zeggen dat ik rustiger ben geworden het afgelopen jaar. Dat merkten ze laatst bijvoorbeeld toen er een heg bij geplant werd in de tuin. Ik heb alleen de handschoenen gejat van de hovenier maar verder heb ik het gehele gebeuren rustig bezien. Een jaar geleden zouden ze me binnen hebben moeten houden omdat ik zo graag meehelp in de tuin...

Volgers van mijn blog weten dat ik in een democratische roedel terecht ben gekomen. Ik weet ondertussen wat dat is; soms krijg je je zin en soms niet. Meeste stemmen gelden.

De mevrouw was van mening dat nu ik twee jaar ben het een mooi moment is om te stoppen met dit blog. Ze wilde met één druk op de knop het hele boeltje wissen. De meneer was het daar niet mee eens. Evenals de begeleidster van de speurlessen en nog wat andere mensen uit mijn omgeving.
Omdat, zo zeiden ze, dit blog hoewel dat niet de intentie is geweest toch uit is gegroeid tot een soort 'vraagbaak' en mensen voorziet van informatie over tollers en honden in het algemeen.

Kortom er kwam overleg! Aan de keukentafel zoals gewoonlijk.
De meneer en mevrouw op een stoel, ik op de grond kijkend en luisterend van de één naar de ander om er achter te komen wat ze nu precies met het blog wilden.
Op een bepaald moment keken ze me aan. Ik las in hun ogen dat ze zich afvroegen wat ik er allemaal van vond want het was tenslotte wel MIJN blog waar over gediscussieerd werd.

 

Ik kon daar kort over zijn. De redenatie van de mevrouw begreep ik wel; de eerste twee jaar van een hondenleven, daarin gebeurt een heleboel. Waar mensen er twintig jaar over doen om volwassen te worden gaat dat bij ons in een sneltreinvaart. Simpel omdat we minder oud worden. Dus ja, de eerste twee jaar zijn de jaren waarin wij honden de grootste 'groei' fysiek en mentaal doormaken. Al is dat ook afhankelijk van de soort en grootte van een hond.

Anderzijds kon ik ook wel komen in de argumenten van de meneer en anderen dat het zonde is een 'vraagbaak' op te heffen. Immers, er worden bij voortduring pups geboren en ook zij zullen de weg naar volwassenheid afleggen.

 

Daarom hebben we na overleg gezamenlijk besloten op te houden met dit blog maar het wel te laten blijven bestaan, zodat mensen die met vragen zitten via zoekwoorden gewoon hierop terecht zullen komen. En mogelijk geholpen zullen worden met de door mij beschreven groei van pup tot puber tot 'volwassen' hond.

 

 

 

 

 

Anders dan u dus gewend was zullen er hier geen nieuwe stukjes meer van mij verschijnen. Mochten zich echter dingen voordoen die van belang zijn voor honden en hun eigenaars dan zullen wij niet schromen van dit blog gebruik te maken om daar melding van te doen.

 

 

 

 

 

Misschien is het handig voor nieuwe lezers even op een rijtje te zetten wat waar te vinden is.

-Thuiskomen; gaat over mijn komst hier.

-Dagen en Nachten: over mijn eerste dagen en nachten hier.

De hoofdstukjes hieronder genoemd zijn op een gegeven moment genummerd omdat er over die onderwerpen vaker geschreven is:

-Verkennen: nieuwe situaties, nieuwe ontdekkingen etc.

-De Cursus: gehoorzaamheidscursus maar vooral de speurlessen.

-De Boot: betreft de boot

-De auto: betreft de auto en mijn aanvankelijke weerzin tegen autorijden.

-Filmpje: hier zijn filmpjes van mij te zien

-Tika, mijn zusje: gaat over mijn zusje Tika

-Geluiden: over mijn gevoeligheid voor geluid en mijn vrachtwagen angst.

-Huis en Tuin: wat er zoal in en rondom huis te beleven en mee te maken is.

-Van Alles Wat; gaat over 'van alles wat', zoals nieuwtjes en dingen die niet onder de

andere hoofdstukjes vielen.

-Vragen en Antwoorden: mijn reactie op de zoekwoorden die op mijn blog terecht kwamen.

-Groei: mijn groei van pup tot 'volwassen' hond

 

 

 

 

To those of my followers who read English. Today is my second birthday and as you probably know the maximum growth in the life of a dog is in the first two years, dependent of course on the breed of the dog. Nova Scotia Duck Tolling Retrievers are mature adults when they are between two and two and a half years old.

As I am now almost fully grown we have decided to stop writing this blog. The blog will remain (on line) for anyone seeking answers concerning their dogs growth etc. We will not however be adding any more new stories as we have done over the past two years.

We thank you for your interest in the development of my early life and send good wishes to both you and your dog.

 

 

 

 

 

Het schijnt zo te zijn dat als je jarig bent je om dingen mag vragen. Het enige verzoek dat ik heb is: Wees goed voor elkaar!
Een hond is geen 'ding'. Wij honden zijn levende wezens en onze behoeftes verschillen niet zoveel van die van mensen. We houden van een vredige omgeving om in te leven. Waar we mogen zijn wie we zijn.

Graag wil ik u, de vele volgers van mijn blog, bedanken voor uw aandacht. We hebben met plezier verslag gedaan van de eerste twee jaar van mijn leven. Graag wensen we u en uw hond het beste toe.

De meneer, de mevrouw en ik; wij richten ons blik op de toekomst!

Bjork

De Cursus 12

EERBETOON AAN EEN BIJZONDERE HOND


Het was 10 mei toen op het eind van de ochtend de telefoon ging. De mevrouw was boven. Toen ze beneden kwam liepen er wat stille tranen over haar wangen.
Ze zei tegen de meneer en mij: "De Wijze Hond is dood."

De Wijze Hond

Ik weet nog goed dat ik De Wijze Hond voor het eerst ontmoette. Ik was een maand of zeven en een druk kereltje. De winter liep op zijn eind. De meneer, mevrouw en ik reden naar de rand van een stad en in een bos achter een klooster maakte ik kennis met De Wijze Hond.
(zie 2012, januari, de cursus 2)

Voor ons heeft De Wijze Hond veel betekend. De Wijze Hond heeft mijn kennis van de hondentaal (Calming Signs) vergroot. Ze leerde mij door de manier waarop ze met me omging rustiger te zijn in de omgang. Ik luisterde altijd naar haar. Want als ik niet luisterde wilde ze niks van me weten en werd er niet tussendoor gespeeld. Dus als De Wijze Hond aangaf  'nu houden we op met spelen', ze begon dan bijvoorbeeld te snuffelen, dan hield ik ook op. Zij bepaalde en ik volgde. Ik kon haar goed verstaan. Er heerste volstrekte harmonie.

 

 

Het is niet zo dat ik De Wijze Hond heel veel heb meegemaakt. Ik bleek heel sociaal van mezelf te zijn. De eerste speurlessen is ze met ons mee geweest om haar kalmerende invloed zodat ik me kon concentreren op dat wat later mijn grote hobby zou worden: speuren!

 

De Wijze Hond werd veel ingezet bij honden die nare dingen hadden meegemaakt. Ze straalde rust en zelfvertrouwen uit. Gewoon door wie ze was; haar karakter, haar manier van omgaan.
Heel veel 'probleemhonden' en hun eigenaren zijn zich dankzij haar beter gaan voelen.

Toevallig of niet. Net die ochtend van de tiende mei had de mevrouw het met iemand gehad over de invloed die docenten en onderwijzers op een mens kunnen hebben. Als je te maken hebt met een bevlogen docent zo zei de mevrouw, kon zelfs het vervelendste vak boeiend worden.

Het is niet iedere hond gegeven een oudere stabiele hond om je heen te hebben terwijl dat heel belangrijk is en tegelijkertijd zo logisch. Immers, een hond is anders dan een mens.
En hoeveel een mens ook voor je doet; ze zijn geen honden. De invloed van De Wijze Hond heeft mij mede gemaakt tot wie ik nu ben. En daar wil ik haar voor bedanken.

 

 

 

Toch was De Wijze Hond geen 'Brave Hendrik'. Ze hield van een geintje en af en toe ging ze er van tussen. De zinnen verzetten, om een tijdje later weer op te duiken. En dat brengt me op het volgende alvorens verder te vertellen over De Wijze Hond. 

 

 

 

De Wijze Hond

 

 

 

Keuzes maken

 

Mensen denken er niet zo veel bij na maar wij honden hebben niet veel te kiezen. De mensen bepalen waar we wanneer naar toe gaan, hoe laat we eten etc. En wij passen ons daaraan aan. Dit wil niet zeggen dat wij honden niet in staat zijn keuzes te maken! Dat kunnen wij wel en sterker wij vinden het leuk om ook eens iets te kiezen te hebben. Dit wetende mag ik meestal 's avonds de route bepalen die we lopen. IK kies of we naar links gaan of naar rechts en op welk moment. Daarnaast heb ik op de speurcursus geleerd te kiezen uit verschillende voorwerpen waarvan de voorwerpen die ik uitgekozen heb verstopt worden. Waarna ik ze opspoor.

Omdat de meneer weet dat ik in staat ben keuzes te maken (en andere honden dus ook) heeft hij onderstaande fotoreeks gemaakt. Dit om te laten zien dat ik heel methodisch te werk ga, me kan beheersen om de juiste keuze te maken. De botjes (toevallig hadden we er veel in huis) zijn bullepezen; mijn favoriete botje. Het is niet iets wat we dagelijks doen en nooit eerder met zoveel! botjes:

 

                                                           Heen:

 

 

 

 

 

 

 

 

En weer terug:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                          Nummer 3 is het geworden:

De Wijze Hond heette natuurlijk in het dagelijks leven niet De Wijze Hond. Wij hebben haar zo genoemd omdat ze zowel de meneer, de mevrouw en mij veel geleerd heeft, onder andere over de omgang van honden met elkaar. Mede door haar zijn de meneer en de mevrouw honden heel anders gaan bezien en kunnen ze een deel van de signalen 'lezen' die honden naar elkaar maar ook naar mensen uitzenden.

 

In het dagelijks leven heette De Wijze Hond: Mazzel. Dat kwam zo. Hieronder is haar verhaal beschreven door de mevrouw van De Wijze Hond.

 

De Wijze Hond/Mazzel

 

 

 

Mazzel, een Turkse Schone en hond van de straat. Zachtaardig en vrijheidslievend. Wat hadden wij haar lief.
Bijna 13 jaar geleden kwam ze met me mee naar Nederland. Ongeveer anderhalf jaar oud. Mazzel wist precies wat ze wilde en hoe het voor elkaar te krijgen. Net een paar dagen bij ons, klom ze over de bijna 2 meter hoge tuinmuur om de buurt te gaan verkennen en vooral om een bezoek te brengen aan de keuken van het verzorgingstehuis, de snackbar en de studentenflats, zoals ze nog vaak zou doen. Een paar uurtjes later zat ze weer keurig te wachten voor de voordeur. Een hond als een kat. En met dezelfde soepelheid sprong ze met haar panterpoten op tafel of de vensterbank om de wereld beter te kunnen observeren. Uit logeren beviel haar niet: ze wist de weg naar huis zelf wel weer te vinden. En onze sterke Turkse herder Midas was ze gewoon te slim af: als hij met een lekker bot tussen de voorpoten lag, ging ze over zijn grote kop heen staan om er vervolgens langzaam op te gaan zitten. Dan keek Midas verbaasd naar boven wat daar gebeurde. Dat was dan het moment waarop Mazzel zijn bot pakte. Weg was Mazzel en weg was het bot. Niet onzeker en murw gemaakt door commando's en correcties was ze op straat in Turkije al uitgegroeid tot een zelfverzekerde hond die eigen keuzes kon maken. En ze koos voor ons en wij voor haar. Dat was geluk, dat was Mazzel.

 

 

 

 

 

Dag Wijze Hond 

 

 

Vragen en Antwoorden 3

OPNIEUW ZOEKWOORDEN

1. Wanneer gaat een Toller zwemmen.
Ik zou zeggen: op het moment dat hij of zij daar zin in heeft! Ik heb het langzaamaan geleerd. Eerst dobberde ik een beetje. Daarna sprong ik als een dolfijn door het water en was soms even los van de grond. Om vervolgens de slag te pakken te krijgen en echt te zwemmen. Dat was denk ik toen ik een jaar oud was. Water heeft me altijd getrokken. Ook om lekker in te spelen zonder te zwemmen.
Ik denk dus dat een toller gaat zwemmen als hij of zij er klaar voor is. Niet dwingen, gewoon spelenderwijs. Kijken wat er gebeurt en dan zie je het wel. Ik ben echt gaan zwemmen toen ik een leeg plastic flesje zag drijven; dat moest ik te pakken krijgen. Trouwens, niet alle tollers zijn gek op zwemmen.

Balou, Bjork als pup en Noa

2. Kind allergisch voor Toller
Dat is heel vervelend. Voor alle betrokkenen. Maar als iemand allergisch is voor een toller zal dat bijna alle honden betreffen neem ik aan. Er bestaan honden die minder allergische reacties oproepen: zogenaamde hypoallergene rassen. Bijvoorbeeld Labradoodles schijnen geschikt te zijn voor mensen die allergisch zijn, zo heb ik eens gehoord.

 

3. Gedragsproblemen Toller Retriever
Gedragsproblemen kunnen bij alle honden voor komen, we zijn net mensen wat dat betreft, en dus ook bij tollers. Omdat er niet bij stond over wat voor probleem het gaat kan ik er niet verder op in gaan.

4. Spelen met Toller
Ja, spelen doe ik graag. Maar als ik te speedy word houden ze er hier mee op. Ook spelen we hier niet elke dag met een bal omdat veel honden dan helemaal geobsedeerd kunnen worden door ballen.
Speur- en zoekspelletjes doe ik graag en wat ik ook een leuk spel vind is wat ze hier 'de doos' noemen (al is het een kistje).

In het kistje zitten speeltjes waar ik niet zo vaak mee speel omdat ze die 'bijzonder' willen houden, daarnaast liggen er speeltjes in van langer geleden. Het kistje ligt helemaal vol. Soms zet de meneer of de mevrouw 'de doos' op de grond in de kamer. Ik mag dan de doos leeghalen en gaan spelen met wat ik maar wil. Door de hele kamer ligt dan van alles. Ik speel even met het één en wat langer met het ander. Op zijn tijd, zo is me opgevallen, ligt er een nieuw speeltje in de doos (ik ruik dat meteen) en is er een oud speeltje verdwenen.

lekker gier bad genomen

5. Toller in de modder
Persoonlijk rol ik niet zo vaak in de modder maar met het aanbreken van de lente heb ik wel een bad genomen in een net met gier besproeid weiland. Waarna ik moest gaan zwemmen (geen idee waarom maar ik vond het wel leuk) en vervolgens werd ik thuis ingezeept met hondenshampoo en afgespoeld. Dat was de tweede keer dat ik shampoo opkreeg sinds ik hier woon. Het is niet goed om vaak shampoo op te doen. Als het niet stinkt, zoals modder, borstelen ze het er hier gewoon uit als het opgedroogd is. En ben ik weer als nieuw!

 

6. Hoeveel beweging heeft een Toller nodig.
Tja. Volgens mij lopen de meningen daarover uiteen. Wat ons verteld is is dat in het algemeen een volwassen hond anderhalf uur bewegen per dag nodig heeft.
Ieder zal dat anders indelen. Bij ons wisselt het nogal. In de weekends wandelen we meer en door de week als het lukt ook een keer naar elders waar ik flink kan rennen. Het is moeilijk op deze vraag een antwoord te geven omdat er van alles meespeelt: loopt je hond los of niet, heb je een tuin, is de hond oud, zwemt je hond (dit is een grote inspanning) etc. etc. Doordat bij ons de tijden zo wisselen ben ik helemaal niet moeilijk als het om wandelen gaat. De ene dag gaan we vroeg, de andere dag later. Omdat ik daaraan gewend ben sta ik niet om half 8 's ochtends in de startblokken. Ik zie het wel. Bij de cursus werd de meneer en mevrouw daar op gewezen; houdt als het kan de tijden flexibel en wissel ook met de tijdsduur van wandelen want mocht de eigenaar dan eens ziek worden dan staat er geen onrustige hond bij de voordeur te ijsberen.

7. Toller in huis
Ik weet zeker dat als je het de meneer en mevrouw zou vragen 'hoe is het om een toller in huis te hebben', ze allebei zullen antwoorden 'heel gezellig'. Zou die vraag gesteld zijn toen ik nog drukke pup was en van geen ophouden wist het antwoord 'leuk maar vermoeiend' zou zijn geweest. Net als bij mensen heeft iedere hond een eigen karakter. Ik was nogal druk in mijn puppy tijd. Door me meer verplichte rust te geven, en daar zien ze nu nog op toe, werd ik veel rustiger. Ik ben nu in mijn puberteit maar makkelijker dan toen, mits ik genoeg slaap en rust krijg. Misschien is het beter te zeggen 'de meneer en mevrouw vinden het heel gezellig om MIJ in huis te hebben!'

8. Mijn tuin als hondenparadijs
Het is natuurlijk heel fijn als je als hond een tuin tot je beschikking hebt. Ik geniet er tenminste elke dag volop van. Onze tuin is misschien geen waar hondenparadijs maar het komt in de richting. Misschien dat als de meneer en mevrouw onze tuin opnieuw zouden aanleggen ze hem anders zouden inrichten dan dat hij nu is maar zoals gezegd; het is een fijne tuin!
Van belang is denk ik dat er een gazon is om lekker op te liggen, te rollen en af een toe een polletje gras uit te trekken. Verder dient er naast zon ook schaduw te zijn dus een flinke boom is ook niet weg. Een zwemvijver? lijkt me leuk maar hebben we niet. Als het kan geen giftige planten in verwerken. Die staan hier wel net zoals in alle tuinen want ongeveer 70% van de planten is in meer of mindere mate giftig. Zou hier een nieuwe tuin komen dan zouden ze daar rekening mee houden. Op internet zijn lijsten te vinden van planten die giftig zijn voor honden. Verder moet een hondvriendelijke tuin mijn inziens een beetje rommelig zijn. Zodat er wat te snuffelen valt, je met afgevallen bladeren kan spelen, een takje af kan knauwen, dat soort dingen. Een deel bestraten maar niet alles want dat is saai. Een waterbak voor de vogels waar ook de hond uit kan drinken. En een goede omheinig is ook verstandig. Ik vind het leuk om naar vogels te kijken en te luisteren en ze soms een beetje op te klooien. Er zitten er hier veel doordat het een rommelige tuin is en er veel heggen zijn waar ze in nestelen.

9. Toller karakter
Ik ben Bjork. Mijn zusje is Tika. We zijn allebei Tollers. Er is een overlap in ons karakter maar net als bij mensen zijn wij eigen individuen. Tika vindt kinderen eng en ik vind bouwverkeer eng.
Ik ben gek op kinderen en Tika kijkt niet op of om bij bouwverkeer. Tika vindt worteltjes lekker, ik niet.We zijn allebei vrolijk!
Algemene kenmerken van het karakter van een toller zijn op internet te vinden. Maar zoals gezegd 'we zijn allemaal anders, allemaal uniek.' Gelukkig maar, anders zou het een saaie boel zijn!