Van de week liepen we langs de rivier toen de mevrouw zei: "Ik zie de dag beginnen". En dat was waar. Vanuit het donker kwam er licht aan de einder. De maan in de vorm van een sikkel met daarboven een heldere ster was nog zichtbaar. Drie kraaien vlogen voor de maan langs en over de rivier hing, net als over de velden, nevel. Ik voelde dat de mevrouw diep gelukkig was.
De dagen worden korter, de nachten langer, de geuren en kleuren zijn anders; kortom het is herfst!
En wij vinden dat heerlijk. Ook Indy geniet. Ze kijkt naar bladeren die van de boom in de tuin vallen. Ze probeert ze te vangen en als dat lukt neemt ze ze mee naar binnen. Ik besefte opeens dat dit haar eerste herfst is.
We koesteren ons in de warmte van de middagzon op ons vaste plekje bij het kippenhok. De meneer en mevrouw zeggen dat ze boffen dat ze honden hebben die net zoals zij van de herfst houden en dan ook nog vacht kleuren hebben die met de herfst te maken hebben. Als de zon schijnt is de vacht van Indy kastanjebruin en die van mij van lijkt op kleurende bladeren en whisky. Bij de meneer en mevrouw kan ik uiterlijk niet echt iets bedenken wat met de herfst te maken heeft.... Tja. Bij hen is het vooral het gevoel zullen we maar zeggen.
Het licht is helder, de lucht tintelt en daar krijgen wij allemaal goede zin van. Als het op zijn tijd regent is het ook niet erg. En als het waait rennen we achter de gevallen bladeren aan.
Van de mooie dagen maken we volop gebruik. Zo hebben we vanmiddag in de tuin gespeurd. De mevrouw had de omgeving verrijkt. Dat betekent dat er in je tuin of je huiskamer iets veranderd is; je tuin of huiskamer ziet er anders uit dan normaal. Er liggen zaken die er anders niet liggen. Dit verrijken van de omgeving vraagt om nader onderzoek (want ja wij zijn nieuwsgierig) en dat doen wij vooral met onze neus als er tussen de spullen iets lekkers ligt. Dat hoeven maar heel kleine stukjes te zijn, net genoeg om onze neus te prikkelen. Indy begint er ook goed in te worden. Er wordt maar één keer 'zoek' gezegd en dan is het aan ons. We zetten onze neus in en gaan aan de gang. Wordt er vaker 'zoek' gezegd dan worden wij uit de concentratie gehaald en het is juist de bedoeling dat we heel geconcentreerd blijven want van speuren worden we op een prettige manier moe en ontspannen.
Indy na het speuren: moe maar voldaan.
Graag wensen Indy en ik iedereen een schitterende herfst toe!
