Bijpraten 6

HET EIND VAN HET JAAR NADERT...

Ik heb me voorgenomen niet te gaan zitten zeuren. Heel eventjes mag... Al vanaf 7 oktober jl. begon hier het geknal en zo weten we dat het eind van het jaar er aan zit te komen. Dat is alles wat ik er over zal zeggen. Tja.

Een paar koude weken hebben we gehad en daar heb ik ongelooflijk van genoten. Liefst zat ik de hele dag in de tuin en als het kon 's avonds ook. De meneer en mevrouw denken daar anders over en zo werd ik, tegen mijn zin, op zijn tijd naar binnen geroepen. Ik weet niet wat het is maar ik geniet ongelooflijk van kou. Omdat daarna de temperaturen weer opliepen ben ik tot op heden in de gelegenheid te zwemmen, wat ik ook graag doe. Als de omgevingstemperatuur niet lager is dan 8 graden Celsius mag ik zwemmen. Wordt de omgevingstemperatuur lager dan is het verschil te groot.
Indy is minder temperatuurgevoelig of misschien kan ik beter zeggen dat het haar allemaal niet zo uitmaakt. Ze heeft minder last van warmte dan ik maar vindt kou ook prima.

Het is de tijd van de mooie luchten. Helder en klaar licht. Prachtige ondergaande en opkomende zon. Leuke schapenwolken. Over schapen gesproken.... Weet je wat Indy laatst deed? Ze ging onder het prikkeldraad door en begon verspreid staande schapen in een wei bijeen te drijven. Ze maakte eerst een grote cirkel en toen steeds kleinere. Uiteindelijk stonden de schapen bij elkaar en verliet ze de wei. Het karwei was blijkbaar gedaan. De mevrouw vraagt zich af of ze op schapen drijven cursus moet gaan met Indy....😉

Indy is ziek geweest. Dat was erg naar. Op een nacht kon de mevrouw niet slapen en om kwart over drie 's nachts moest ze heel erg aan Indy denken. De mevrouw het bed uit en naar Indy toe. Indy was heel erg aan het hijgen, liep als een dronkenman, hield haar kop scheef naar binnen en naar beneden en klapperde met haar oren. Ze bleef dicht tegen de mevrouw aanzitten en wilde niet dat de mevrouw ook maar één stap van haar verwijderd was. De mevrouw riep de meneer die uit een diepe slaap kwam. Dierenarts gebeld en om kwart over vier in de nacht zat de meneer met Indy bij de dierenarts. Het bleek een oorontsteking, die 's nachts doorgebroken was. Voor we naar bed gingen was Indy heel gewoon en had ze nog gespeeld. Een kleine twee weken heeft ze elke dag spul in haar oor gespoten gekregen door de meneer of mevrouw en toen was ze gelukkig weer beter!

Om de week gaat Indy een dagje naar haar oppas adresje. Voor mij lekker rustig en voor Indy een feest! Ze is er zo graag en ze vinden haar daar zo lief en ze gedraagt zich voorbeeldig en is kortom de ideale hond. De mevrouw zegt dat dat bij kinderen ook wel eens zo is; thuis baldadig en elders gedragen ze zich keurig opgevoed. Nee, grapje. We zijn ontzettend blij dat Indy het zo geweldig heeft. Ze heeft er gezelschap van een hondje van 14 jaar, Lucky genaamd die afkomstig is uit Turkije. En naast Lucky zijn er daar ook een meneer en mevrouw, maar een andere meneer en mevrouw dan thuis. Er woont ook een papegaai die praten kan en waar Indy niet met haar neus bij mag komen. Ze wonen in een mooi gebied aan de dijk dus dat is heerlijk wandelen.

Lucky vooraan op de foto

En na het wandelen is Indy te vinden op de bank aldaar....

Goed, dit was het voor nu. Mede namens de meneer, de mevrouw en Indy wil ik mijn lezers fijne feestdagen wensen en alle goeds voor 2017!

Bijpraten 5

BIJPRATEN

De zomer was niet echt zomers. Wat warme dagen afgewisseld door koele. Veel regen meen ik me te herinneren, en toen brak de nazomer aan. Een Indian Summer zoals de mevrouw het noemt. Warme zonovergoten dagen en nachten die koel waren waardoor je lekker kon slapen.
Wat ons betreft mag de hele zomer voortaan een Indian Summer zijn!

Echt nieuws heb ik niet te melden behalve dan dat Fien de Kip op 8,5 jarige leeftijd ook is gaan hemelen, een paar maanden later dan Suus. 

Fien zit in het midden.

Voor het eerst in ruim een jaar waren Indy en ik een weekendje gescheiden. Dat kwam zo. De mevrouw en haar zus gingen een paar dagen naar het bos en omdat het meidenweekend was mocht Indy mee. Ik niet. Ik bleef bij de meneer waardoor wij logischerwijs een mannenweekendje hadden. En dat beviel prima! Lekker met zijn twee, weinig geklets en gedoe aan je kop. Samen op de bank, lang wandelen, beetje zwemmen, je kent dat wel.

lekker gezwommen nadat ik in een koeienvla had gerold. Die truc pas ik vaak toe...

 
Hieronder wat foto's van Indy's weekendje uit. Het was heel goed gegaan en dames hadden het gezellig gehad. Ze hadden schitterend weer en zagen meer vlinders dan ze in jaren gezien hadden. Die zaten op een struik bij het huisje waarin ze verbleven. Minstens vijftig hebben ze er geteld.

Ook hier waren ontzettend veel vlinders in de tuin. In vele soorten en maten. En vreemd misschien maar Indy ging niet achter vlinders aan, wat ze wel doet bij bijen bijvoorbeeld. Misschien vindt ze vlinders te mooi....
Regelmatig hebben Indy en ik wat graafwerkzaamheden in onze tuin verricht. Soms krijgen we ineens die neiging; dat valt verder niet uit te leggen.

En ondertussen, ik kan niet anders zeggen, is het seizoen weer aangebroken waarop wij alle vier op ons best zijn: herfst! Vaak heb ik de herfst bejubeld en dat zal ik blijven doen. De geuren, de kleuren, het getintel in de lucht. Fantastisch. En dus stappen wij voort tegen of met de wind mee. Kou buiten, gezellig binnen. Opdat de herfst schitterend mag zijn!

Groei 9

VAKANTIE

Quinzi mijn vriend zit in het midden

Oké, ik besef heel goed dat Groei 9 en de titel Vakantie voor verwarring kan zorgen bij mijn lezers maar het zal gaande weg helder worden.

De meneer en mevrouw hadden twee weken vakantie en Indy en ik dus ook. Al eerder heb ik opgemerkt dat zondagen en vakanties mijn voorkeur hebben boven andere dagen. Het fijne van vakantie is dat we langzaam aan de dag beginnen en bezien wat we gaan doen afhankelijk van het weer. Over het weer hebben we niet te klagen gehad; twee weken droog met zon!
Er lag wel een project te wachten. Het oude kippenhok was verrot en viel zo'n beetje in elkaar. Tijd voor een nieuw. De meneer en mevrouw hebben de eerste week aan het kippenhok gewerkt onder toeziend oog van Indy en mij. Het resultaat mag er zijn.

We wandelden op andere plekken. Indy dabberde wat in het water.

We bekeken kunst.  En anders dan mensen hebben wij daar geen mening over. Het zijn hooguit objecten waar je van schrikt omdat ze ineens staan op een plek waar eerst niets stond. Tja.

De natuur veranderde weer. Er stonden andere dingen in bloei en jong grut vloog uit de boom of nestkastjes en scharrelt nu in onze tuin. Pimpelmezen, vinken, een kraai en koolmezen ben ik tot op heden tegengekomen.

Regelmatig gingen de meneer en mevrouw op bezoek of kregen we bezoek.

We kregen een gevoel van tijdloosheid. En dat is, zo vertelde de mevrouw me, precies wat vakantie inhoudt. Het maakt niet uit of je thuisblijft of naar een ander land vertrekt. Als het besef van welke dag het precies is weg valt, dan heb je vakantie.

En toen gebeurde waarom ik 'Vakantie' en 'Groei'  aan elkaar gekoppeld heb. Indy ZWEMT!
Zomaar ineens alle poten los van de grond en net als ik vind ze het heerlijk!

Indy achteraan op de foto

De twee weken waren zo om helaas. Het gewone leventje is weer begonnen. Graag tot een volgende keer!

Huis en Tuin 12

LENTE ALOM

Indy en ik koesteren ons graag in de lente zon! De lente is daar; zichtbaar en voelbaar. 

In huis zo viel me op staan vaak tulpen op tafel. In de tuin bloeien de narcissen, blauwe druifjes en pinksterbloemen. De sneeuwklokjes zijn verdwenen.

De kersenbomen staan in bloei, de perenbomen staan op uitbotten. Koeien in de wei, evenals schapen met hun lammetjes. Was Indy vorig jaar nog bang voor schapen, nu loopt ze er gewoon langs.
De vogels zijn nesten aan het bouwen en dus worden er als ik geborsteld ben haren van mijn vacht in de heg gelegd die de vogels gebruiken.
 

En de haren van Indy? Dat is een ander verhaal. Indy verhaart nauwelijks en moet regelmatig geknipt worden. Er komt zoveel vanaf dat je er een trui van kan breien maar er is nog genoeg Indy over. Ze ziet er weer netjes uit, maar met een nonchalante coupe want de meneer en mevrouw houden niet zo van keurige honden.

Laatst vroeg iemand aan de mevrouw hoe ze ons zou beschrijven. Over mij zei ze: Bjork is sociaal, slim, aandachtig, gevoelig, filosofisch met droge humor en wijs. Indy is ook sociaal, slim maar anders slim, vreugdevol, onstuimig. Eigenlijk is onderstaande tekst van toepassing op Indy:

Omdat Suus de kip op 8 jarige leeftijd dood is gegaan en Fien alleen overbleef hebben we een nieuwe kip. Een kip alleen is heel zielig dus daar kwam Lotje. Lotje legt veel eitjes ( ja, ja, Indy en ik zijn gek op gekookte eitjes) terwijl Fien nog maar heel af en toe wat legt.

Ondertussen hebben we een nieuwe buurjongen. Pip de poedel.  Lezers van mijn blog weten dat ik niet zoveel heb met pups. Ze komen net kijken. Wat moet je er mee? 
Indy daarentegen heeft er een goede speelkameraad aan. Ze sjezen samen door de tuin (dit gaat te snel om vast te leggen op foto) en zijn lekker moe daar na. Pip komt regelmatig even buurten.

Wij honden kunnen net als mensen een lach op ons gezicht hebben. Dit worden 'Silly faces' genoemd. Net als bij mensen trekken wij onze mondhoeken richting onze oren. Dit verschijnsel treedt op als we gelukkig zijn, plezier hebben. Daarom sluit ik af met een foto van mezelf met een 'Silly Face' en wens iedereen een mooie lente toe!

Buiten

NAT LAND

De winter is nog niet voorbij. Na sneeuw kwam veel regen. En opnieuw kou. Iedereen die mij kent weet dat "hoe kouder hoe beter" op mij van toepassing is. 
Indy vindt kou ook prima. Hoe verschillend we ook zijn we hebben een gezamenlijke passie en dat is WATER.
In tollerland is dat momenteel ruimschoots te vinden. Moeten we het gewoonlijk doen met de sloten nu is de grond zo drassig dat er overal water staat. Wij hebben er dan ook veel plezier en genieten volop. Dit is een stukje met weinig tekst en veel foto's om met ons mee te genieten!

Tot een volgende keer!