'En nu heb ik er genoeg van', zei ik tegen de mevrouw, 'die winterse plaatjes en praatjes zijn al lang voorbij, we gaan een nieuw stukje schrijven'.
'Maar waarover dan', zei ze, 'het is een herhaling van zetten. Wat valt er te vertellen?'
'Genoeg', antwoordde ik, ook al weet ik dat ze ergens wel gelijk heeft.
Hoe dan ook we zitten samen achter de computer. Zij schrijft, mijn motoriek laat dat niet toe, en ik vertel. Er zijn talloze dingen die ik kan en zij niet, dus de boel is voor wat mij betreft in evenwicht.
Schitterend weer vandaag. De dag begon koel en warmde langzaam op. Vanmorgen in Tollerland geweest en vanmiddag gezwommen.
Indy heeft vandaag weer voor het eerst volop gezwommen. Het gaat haar goed af. Door hoge golfslag veroorzaakt door een boot moest ze er dwars doorheen en slaagde daar prima in. Haar haar zit na een zwempartijtje prachtig in de krul moet ik zeggen. Nee, ik ben niet jaloers.
Over haar vacht gesproken... We hadden de indruk tot op heden dat Australische Labradoodles nauwelijks verharen. Deze lente bleek anders. Indy verhaarde verschrikkelijk. Er was niet tegen op te borstelen. Dus naar de kapster. Daar moest Indy een half uur in een bad om de haren los te weken en een half uur is lang... Gelukkig had de kapster massagetechnieken geleerd met als gevolg dat Indy in slaap viel in het bad. Vervolgens kreeg ze, ja echt, een crèmespoeling! zodat het losse haar er makkelijk uit zou glijden. De kapster had nog nooit zoiets gezien bij een doodle en zou eens overleg plegen met haar collega's. Resultaat van de behandeling was dat Indy zo slank leek als een den en ze daarna nauwelijks meer haren verloor. Nadeel: ze rook vreselijk geparfumeerd. Een echte dame en dat zijn we niet van haar gewend. Ze is meer het type stoere meid.
Mijn rui is overigens normaal verlopen.
Zoals ieder jaar werd ons haar in de heg gehangen zodat de vogels het konden gebruiken voor het bouwen van hun nest. Die vogels zijn niet gek. Binnen een kwartier wisten ze dat er weer wat hing en kwamen ze onze haren ophalen.
Als in het begin van de lente de nestkastjes worden leeggehaald door de meneer treffen we altijd haren van Indy en mij daarin aan.
Het was tijd voor de jaarlijkse controle bij de dierenarts. Indy is er doodsbang voor. Ik heb er geen problemen mee. Vooral de beloningssnoepjes staan me aan.
Een minder leuk bericht is dat ik een vorm van HD heb. Ik had al langer last van mijn linkerachterpoot en rechts begon het nu ook. Met massage op zijn tijd is het goed te doen. Ik heb geen pijn. Ik kan beter niet meer met andere honden spelen, maar dat doe ik vanuit mezelf al zelden. Ik ga graag mijn eigen gang. Daarnaast moet ik regelmatig zwemmen en dat is geen straf voor me.
De mevrouw en meneer waren er wat verdrietig over omdat ik nog zo jong ben. Tegelijkertijd zijn ze blij dat ze weten wat het is en dat we er rekening mee kunnen houden.
Ook moest ik weer getiterd worden. De waarden waren prima zodat voor het derde jaar op rij de grote cocktail niet geënt hoefde te worden. Dus dat was een goed bericht.
Daar wil ik het nu bij laten. Ik ga dutten. Zwemmen maakt moe!
Daarnaast zorgt zwemmen, net als regen, voor een vuile vloer door de modder aan onze poten maar als je daar niet tegen kan moet je geen honden nemen. Dat lijkt me helder ...
