zondag 18 december 2016

Bijpraten 6

HET EIND VAN HET JAAR NADERT...




Ik heb me voorgenomen niet te gaan zitten zeuren. Heel eventjes mag... Al vanaf 7 oktober jl. begon hier het geknal en zo weten we dat het eind van het jaar er aan zit te komen. Dat is alles wat ik er over zal zeggen. Tja.


Een paar koude weken hebben we gehad en daar heb ik ongelooflijk van genoten. Liefst zat ik de hele dag in de tuin en als het kon 's avonds ook. De meneer en mevrouw denken daar anders over en zo werd ik, tegen mijn zin, op zijn tijd naar binnen geroepen. Ik weet niet wat het is maar ik geniet ongelooflijk van kou. Omdat daarna de temperaturen weer opliepen ben ik tot op heden in de gelegenheid te zwemmen, wat ik ook graag doe. Als de omgevingstemperatuur niet lager is dan 8 graden Celsius mag ik zwemmen. Wordt de omgevingstemperatuur lager dan is het verschil te groot.
Indy is minder temperatuurgevoelig of misschien kan ik beter zeggen dat het haar allemaal niet zo uitmaakt. Ze heeft minder last van warmte dan ik maar vindt kou ook prima.



Het is de tijd van de mooie luchten. Helder en klaar licht. Prachtige ondergaande en opkomende zon. Leuke schapenwolken. Over schapen gesproken.... Weet je wat Indy laatst deed? Ze ging onder het prikkeldraad door en begon verspreid staande schapen in een wei bijeen te drijven. Ze maakte eerst een grote cirkel en toen steeds kleinere. Uiteindelijk stonden de schapen bij elkaar en verliet ze de wei. Het karwei was blijkbaar gedaan. De mevrouw vraagt zich af of ze op schapen drijven cursus moet gaan met Indy....😉


Indy is ziek geweest. Dat was erg naar. Op een nacht kon de mevrouw niet slapen en om kwart over drie 's nachts moest ze heel erg aan Indy denken. De mevrouw het bed uit en naar Indy toe. Indy was heel erg aan het hijgen, liep als een dronkenman, hield haar kop scheef naar binnen en naar beneden en klapperde met haar oren. Ze bleef dicht tegen de mevrouw aanzitten en wilde niet dat de mevrouw ook maar één stap van haar verwijderd was. De mevrouw riep de meneer die uit een diepe slaap kwam. Dierenarts gebeld en om kwart over vier in de nacht zat de meneer met Indy bij de dierenarts. Het bleek een oorontsteking, die 's nachts doorgebroken was. Voor we naar bed gingen was Indy heel gewoon en had ze nog gespeeld. Een kleine twee weken heeft ze elke dag spul in haar oor gespoten gekregen door de meneer of mevrouw en toen was ze gelukkig weer beter!


Om de week gaat Indy een dagje naar haar oppas adresje. Voor mij lekker rustig en voor Indy een feest! Ze is er zo graag en ze vinden haar daar zo lief en ze gedraagt zich voorbeeldig en is kortom de ideale hond. De mevrouw zegt dat dat bij kinderen ook wel eens zo is; thuis baldadig en elders gedragen ze zich keurig opgevoed. Nee, grapje. We zijn ontzettend blij dat Indy het zo geweldig heeft. Ze heeft er gezelschap van een hondje van 14 jaar, Lucky genaamd die afkomstig is uit Turkije. En naast Lucky zijn er daar ook een meneer en mevrouw, maar een andere meneer en mevrouw dan thuis. Er woont ook een papegaai die praten kan en waar Indy niet met haar neus bij mag komen. Ze wonen in een mooi gebied aan de dijk dus dat is heerlijk wandelen.



Lucky vooraan op de foto
En na het wandelen is Indy te vinden op de bank aldaar....


Goed, dit was het voor nu. Mede namens de meneer, de mevrouw en Indy wil ik mijn lezers fijne feestdagen wensen en alle goeds voor 2017!