.jpg)
De meneer en mevrouw houden veel van mij. En ik van hen. Daar heeft waar ik het nu over ga hebben mee te maken.
De mevrouw is iemand die alleen medicatie slikt als het echt niet anders kan. Ze had zich af zitten vragen waarom honden eigenlijk zo vaak een enting krijgen en mensen na hun 9de jaar niet meer. Dus ging ze informatie zoeken en met verschillende mensen praten. Ze is de boel gaan verkennen. Zoals bij alles; zoveel mensen zoveel meningen. Ze kwam er achter dat er mensen zijn die hun hond altijd enten zonder er bij na te denken, dat er zijn die bewust enten en dat er zijn die er voor kiezen niet te enten. Ook via internet is over dit onderwerp veel te vinden. De voorstanders en de tegenstanders komen aan het woord. Goed.
En zo kwam het dat ik vandaag een titerbepaling onderging. Een titerbepaling is het onderzoeken van bloed op de aanwezigheid van antilichamen tegen ziekte. Omdat ik volgens het schema in juli opnieuw de grote cocktail zou moeten krijgen wilden de meneer en mevrouw dat er gekeken werd of dit in mijn geval wel nodig was. Want enten is belastend voor het lichaam en waarom zou je dat doen als er nog genoeg antilichamen in je bloed aanwezig zijn. Hervaccinatie is dan niet nodig.
Niet iedere dierenarts doet aan titerbepaling. Zo ook die van ons (nog?) niet. We moesten dus op zoek naar een plek waar dat wel gedaan wordt.
Via via kwamen we terecht bij een hondgedragskundige die al acht jaar de mogelijkheid biedt om honden te vaccineren en/of te titeren in het bos. Ze doet dit voor honden die doodsbang zijn bij een dierenarts en in paniek raken als ze maar in de buurt van de dierenartspraktijk komen. Is dat niet geweldig dat ze dit organiseert in samenwerking met een dierenarts zo midden in het bos, in de vrije natuur? Wij vinden van wel! En hoewel ik niet bang ben voor dierenartsen mocht ik toch meedoen.
Na ruim een half uur rijden kwamen we aan in een voor mij totaal onbekend bos. Het was er heerlijk rustig en ik heb er lekker lopen snuffelen en rondgebanjerd. Er was genoeg nieuws te verkennen. Toen ik aan de beurt was werd er bloed bij me afgenomen en na een tijd wachten kregen we de uitslag. Ik heb nog meer dan genoeg antilichamen in mijn bloed en hoef de cocktail dit jaar niet te hebben. Over 1,5 jaar zal opnieuw bekeken worden of ik tegen die tijd wel geënt moet worden. Zo hebben we via titeren kunnen voorkomen dat er onnodig vroeg een nieuwe vaccinatie toegediend zou worden. De mevrouw was erg blij dat ze voor deze methode gekozen had om te bezien wat er wel of niet nodig was.
Voor de ziekte van Weil zal ik wel geënt worden; die kun je niet titeren. En aangezien we pal langs de rivier wonen vinden de meneer en mevrouw dat we die enting wel moeten doen.
Vanaf vandaag behoren we tot diegenen die er voor kiezen bewust te enten!
Voor meer informatie over enten in het bos: Hondencentrum CeasAron. Natuurkundige dierenpraktijk/Bowen/hondenschool/gedragsbegeleiding. Conny Ermen 06-23788560
