De Auto 2

SUNNY

De Vriend uit Finland is op bezoek geweest en met hem kwam Sunny.
Sunny is geen gewone hond, Sunny is een hond met een verhaal.

Sunny

De Vriend heeft Sunny een paar jaar geleden gevonden in Griekenland. Daar zwief Sunny door de straten. De Vriend heeft haar meegenomen en nu is Sunny geen zwerfhond meer maar een hond die door de bossen in Finland struint en op tijd haar eten en drinken krijgt en een eigen plek heeft om te slapen.
Door haar verleden kan Sunny een beetje 'bitcherig' zijn. Daarom zijn we eerst gaan wandelen zodat Sunny en ik elkaar konden leren kennen. Dat ging goed en daarna zijn we samen in de tuin gaan spelen.

Sunny heeft wel indruk op me gemaakt. Ik bedoel maar, ze verstaat een heleboel talen!

Natuurlijk spreekt en verstaat ze de hondentaal maar daarnaast verstaat ze Grieks, Fins, Engels en Nederlands. Want de Vriend komt van oorsprong uit Nederland maar woont al twintig jaar in Finland. Hij spreekt dan ook Nederlands met een accent. Dat deden de Belgen, de familie van mijn zusje Tika, ook.

Eigenlijk ben ik best wel internationaal bezig de laatste tijd want er zijn ook nog een Ier en een Spanjaard op bezoek geweest.

Ik geloof dat ik kan zeggen dat ik een beetje Engels versta. De Ier zei 'Sit' tegen me en omdat ik dat veel vond lijken op 'zit' ben ik maar gaan zitten. Toen zei hij ' Good fellow'. Wat 'fellow' betekent weet ik niet maar 'good' leek op 'goed' dus ik ben er van uitgegaan dat ik deed wat hij bedoelde.

Ik voel me prettig in internationaal gezeldschap, zowel van mens als dier, ik denk dat dat komt omdat ik zelf half Zweeds ben.

Toch wil ik graag een kanttekening maken. Waarom zo vraag ik me af doen mensen zo moeilijk? Ik bedoel maar, ik versta Sunny zonder enig probleem ook al komt ze uit Griekenland. Ik zie de meneer en de mevrouw dat niet doen als er hier een Griek aan de keukentafel zou zitten.

In het stukje 'de Auto' is te lezen dat ik toen ik klein was het niet zo had op auto's. Ondertussen heb ik in vier verschillende auto's gezeten, zonder enig probleem. Toen de Vriend en Sunny aankwamen wist ik niet wat ik zag. Ze hebben het goed voor elkaar die Finnen!

De auto waar Sunny mee kwam heeft luxe stoelen. Er is een bank en tafeltje in. Een keuken en sanitair. En ook nog een bed! Ik wist niet dat er zo iets bestond.

Onze auto steekt er maar povertjes bij af...

                                                            De Finse auto:

Onze auto:

Natuurlijk heb ik niets tegen de meneer en de mevrouw gezegd over het verschil in auto tussen die van ons en van de Vriend. Want ondertussen weet ik wel dat de auto me naar de leukste plekken brengt; de cursus, speurles, naar mijn vriendinnen Ollie en Balou en uiteraard naar

                                                          Mijn geliefde Tollerland!

De Boot 2

EEN DRUKTE VAN BELANG

Het weekend was druk. In het gebouwtje naast ons huis was iets gaande het afgelopen weekend. Een soort van kleinschalige tentoonstelling. Denk niet dat ik niet weet wat een tentoonstelling is want dat weet ik toevallig wel!

Dat kwam zo. Soms nemen de meneer en mevrouw me mee naar het winkelcentrum. De mevrouw doet dan boodschappen en de meneer en ik wandelen er wat rond. Zo kwamen de meneer en ik bij een voormalige winkelruimte die gevuld was met mensen. Veel mensen. De mensen hadden glaasjes met drinken in de hand en er hing van alles aan de muur. Er waren ook mensen vrolijke liederen aan het zingen. Een koor, vertelde de meneer.
Meestal gaan we na het boodschappen doen meteen weer naar huis maar de meneer weet dat de mevrouw van kunst houdt en zei tegen haar dat er een opening was van een expositie.
Daar wilde de mevrouw wel even naar toe en ze ging naar binnen. De meneer en ik bleven buiten staan tot iemand zei dat het goed voor de socialisatie was om met mij naar binnen te gaan.
De meneer en mevrouw aarzelden even, misschien werd het niet gewaardeerd een hond op een expositie, maar besloten achterin te gaan staan. En zo kwam ik de ruimte gevuld met muziek, mensen en kunst binnen. De mevrouw was doodsbang dat ik tegen een kartonnen sculptuur aan zou plassen maar dat heb ik niet gedaan.
Wat ik wel deed? De vloer was van beton en niet goed schoongemaakt. Er lag lekker veel stof en gruis.
Ik ben daar in gaan rollen en de meneer en mevrouw gingen met een grijze hond naar huis...

Zo zie ik er uit als ik na het zwemmen door zand heb liggen rollen

Ik ben nogal waaks. En dat waarderen de meneer en mevrouw. Alleen kwam het afgelopen weekend met de tentoonstelling niet zo goed uit, dat waakse van mij. Elke keer als er iemand over het pad liep sloeg ik aan. Er kwamen best veel mensen dus had ik het druk met waken... Ik heb niet geslapen die zaterdag en daar word je een beetje lastig van.

Het was daarom dat de mevrouw de meneer en mij de volgende dag samen naar de boot stuurde.
Daar hadden de meneer en ik geen bezwaar tegen. Sterker, wij houden van de boot en wij hebben dan het 'mannen onder elkaar gevoel'.
Eerst zijn we op de boot geweest. Toen hebben we gewandeld. En daarna heb ik voor het eerst een restaurant van binnen gezien.

Ook op de boot bleef ik eerst nog een tijdje waaks

Ontmoeting met een soortgenootje

Zelf hebben wij maar twee tafels met stoelen er omheen; in de keuken en in de woonkamer. In het restaurant stonden een heleboel tafels met stoelen er omheen. De meneer ging zitten aan een tafel vlak bij de ingang. Het was niet druk in het restaurant. De tafel naast onze tafel was niet bezet en die daarna wel. Ik denk dat de meneer dacht dat ik tegen mensen op ging springen. Dat doe ik namelijk omdat ik mensen een leuk soort zoogdieren vind, ik begroet ze op die wijze. Al word ik de laatste tijd wel wat selectiever...
De meneer had zich geen zorgen hoeven te maken want thuis mag ik ook niet tegen ze opspringen als ze zitten te eten en de mensen in het restaurant waren aan het eten dus was het logisch dat ik niet sprong.

Even heeft de meneer me de lange lijn gegeven. Zo kon ik kennis maken met de vriendelijke meisjes achter de bar. Ook heb ik een tijdje zitten kijken naar een jongen die bestek aan het uitzoeken was.
Toen de meneer aan het eten was heb ik aan mijn botje liggen knauwen, heel rustig naast de meneer.
De sfeer in het restaurant sprak me wel aan. De mensen leken het gezellig te hebben.

Even had de meneer nog een benauwd moment en dat was toen ik naar een barkruk toeliep en die ging besnuffelen. Hij dacht dat ik zou denken dat het een boom was en ik mijn poot op zou lichten en....
Ook dat deed ik niet. Al heb ik laatst wel een vergissing begaan.
Toen ik nog niet zindelijk was heb ik nooit in een vreemd huis geplast. Ik heb altijd mijn plas opgehouden tot we óf buiten óf thuis waren.
Laatst waren we bij mensen op bezoek en toen we weggingen tilde ik mijn poot op in de keuken en plaste tegen de muur terwijl ik zindelijk ben.
De meneer en mevrouw begrepen het niet, dit had ik nooit eerder gedaan. Tot de mevrouw zei dat bij alle mensen bij wie ik was geweest de muren wit zijn en gepleisterd. Deze muur was van baksteen en leek erg veel op de kade muur  achter ons huis...

Hoe dan ook de meneer en ik hebben een prima zondag gehad en ik hoop dat we vaker naar een restaurant gaan. Ik denk van wel want ik kon voelen dat de meneer erg trots op me was dat ik me zo goed gedragen had!

Het rook zo lekker in het restaurant, ik kreeg er trek van...

Tika, mijn zusje 2

DE NATUUR MOET ZIJN LOOP HEBBEN...

Tika

Zoals elke avond voor het slapen gaan kreeg ik een kus op mijn kop en toen zei de mevrouw iets geks:
'Morgen ga ik je zusje Tika zien.'
?????????????????????????????????
En ik dan, dacht ik, waarom mag ik mijn zusje niet zien...
De mevrouw zag mijn vragende blik en legde me uit:
Over bloemetjes en bijtjes
en jongetjes en meisjes.
Dat de natuur de natuur is en we daar geen invloed op kunnen uitoefenen.
Wat was het geval... Tika was voor het eerst loops geworden.
Dat hadden de mevrouwen niet bedacht toen ze tot het plan kwamen elkaar te zien om Tika en mij samen te laten spelen en zwemmen.
Nou zou ik Tika ongetwijfeld ook zonder loops te zijn, geweldig leuk vinden maar als ze ons nu samen lieten zou het een drama voor beiden worden.

Tika

En dus gingen de meneer en de mevrouw, zonder mij!, op bezoek in een vakantiehuisje waar Tika en haar familie verbleven om mijn zusje te zien. Ze gingen met bier uit onze streek weg en kwamen terug met Belgisch bier uit de streek waar Tika woont...

Mijn mevrouw met Tika

Tika heeft vakantie

Tika vindt het botje dat ze van Bjork kreeg lekker smaken

Thuisgekomen was de mevrouw helemaal vol van Tika. Aan de telefoon hoorde ik haar tegen mensen zeggen hoe lief Tika was, hoeveel rustiger dan ik, minder nieuwsgierig en minder onstuimig.
Ik kreeg er een beetje schrik van, ze zouden me toch niet in willen ruilen?
Toen hoorde ik haar zeggen dat Tika Tika is en ik Bjork en dat we uiterlijk erg op elkaar lijken en innerlijk minder maar dat het precies goed was dat Tika bij haar familie terecht was gekomen en ik bij de meneer en de mevrouw. Ik haalde opgelucht adem!
Toen ik naar de meneer keek las ik in zijn ogen dat hij voor geen goud ter wereld een andere hond dan mij, Bjork, wil. Ik kon gerustgesteld gaan slapen.

Bjork

De volgende dag kwamen ze de mevrouw van Tika bij ons afzetten en ontmoette ik de familie van Tika. De meneer van Tika en de twee kinderen gingen al snel weer weg omdat Tika in de auto zat.  De mevrouw van Tika heeft mijn mevrouw geleerd hoe ze weer een fatsoenlijk kereltje van me kan maken. Hoe ze mijn pootjes bij moet knippen, nou ja, de haren dan. En mijn oren moet plukken.
De meneer is 's middags gaan varen met de familie van Tika terwijl de mevrouw van Tika samen met Tika in het vakantiehuisje bleef.

Bjork pakt het cadeautje van Tika uit

De mevrouw van Tika geeft les in 'oren plukken'

Door het hek heen hebben Tika en ik elkaar besnuffeld. Wat een trieste vertoning, ontmoeting met een hek er tussen!

 

Donderdags is Tika in mijn voetsporen getreden.

Tika met haar mevrouw op de hei

Tika in de 'baai van Bjork'

Tika wil alles doen wat ik, Bjork, ook doe

Tika dromend aan de rivier 'volgende keer ga ik spelen met mijn broer Bjork'

Vrijdagochtend vroeg:

Afscheid nemen aan het hek

Ik heb Tika gezien en geroken maar blijf met één vraag zitten: wanneer zullen Tika en ik elkaar echt ontmoeten om samen te spelen?

Bjork

De Cursus 5

De 'Gewone' Cursus

Naast 'speurder in opleiding', mijn hobby zal ik maar zeggen, volg ik ook nog steeds de 'gewone' cursus.
Van het oorspronkelijke groepje waar ik eind september vorig jaar in terecht kwam zijn alleen Mats  en ik nog over. De rest is 'verdwenen', met de noorderzon vertrokken... Maar gelukkig is Mats er nog steeds bij want dat is mijn vriend op de cursus.

Mats geniet van de zon

De plaatsen zijn opgevuld door Ben en Binkie en een Ierse Setter van wie ik de naam even niet meer weet. De laatste is geblesseerd en heb ik al een tijdje niet meer gezien. Ik hoop dat het beter met hem gaat.

Links Binkie, rechts Bjork

Ben

Verschillend in grootte, overeenkomstig in vachtkleur

Bij de meeste cursussen is het zo dat je op een gegeven moment naar een volgende groep gaat. Denk niet dat ik dom ben, mijn best niet doe, want dat is niet het geval! Hier werkt het wat anders. Wij blijven in principe met hetzelfde clubje bij elkaar.
Of dat niet saai wordt...? Nee, want van Mats en mij, wij zijn nu de 'oudsten', wordt verwacht dat wij oefeningen langer kunnen of ingewikkeldere oefeningen aankunnen. De oefening wordt dus aangepast aan je leeftijd en of de oefening je ligt.
Mats en ik moeten ons langer concentreren, langer 'blijf' kunnen etc.

Elke keer als we op de cursus staan denken de meneer, de mevrouw en ik hetzelfde: we moeten weer netjes lopen aan de lijn. Wij zijn daar niet zo goed in. Dat komt deels door de meneer en de mevrouw die dat vergeten te oefenen, wij zijn onderweg tijdens het wandelen bezig met andere dingen, wat er zoal te zien valt en zo. Bovendien zijn er ook hele stukken dat ik niet trek. En deels komt het door mij, omdat ik zo nieuwsgierig ben en dan weer naar voor loop en dan weer opzij en dan weer naar achter. Elke keer na de les nemen we ons weer voor goed te gaan oefenenen...
In concentratie oefeningen ben ik wel goed. En luisteren doe ik ook. Eigenlijk geloof ik dat de meneer en de mevrouw de belangrijkste oefening 'kom' (sommige zeggen 'hier') vinden. Of ik ga zitten of liggen maakt ze niet zo veel uit, alleen wel met mijn tuigje aandoen.

Voor de lol hebben de meneer en de mevrouw mij bij het leren van de oefeningen ook gebarentaal geleerd. Toen ze me het woord 'zit' leerden maakten ze daar een bepaald gebaar bij. Dat leerde ik ook bij 'af' en 'kom' en ze hebben me ook een gebaar geleerd bij 'bal'. Vorige keer hebben we het op de cursus laten zien. In plaats van 'af' te zeggen deden ze het gebaar, dus ging ik braaf liggen. Eveneens riep de meneer niet 'kom' maar maakte het gebaar voor 'kom'. De meneer staat daar dan als een soort reus (hij is nogal groot) met een gestrekte arm naar links en gebalde vuist en als ik dat zie, ja dan kom ik naar hem toe.
Zo gaat dat bij ons. We hebben er ook wel lol in als er bezoek is en de meneer of mevrouw het gebaar voor 'af' maakt en ik dan ga liggen. Iedereen denkt dat ik uit mezelf ben ga liggen maar dat is lang niet altijd het geval! Dan hebben we een 'onderonsje' zou je kunnen zeggen.
Er is ook een gebaar voor 'klaar'. Dat wordt gebruikt als we stoppen met een spelletje doen bijvoorbeeld. Ze zetten het ook wel eens in als ik zit te klieren maar meestal zie ik het dan niet!!!

Wat de mevrouw erg goed vind aan deze cursus is dat het er zeer hondvriendlijk aan toe gaat en dat ik leer wachten. Omdat wij de oefeningen meestal om de beurt moeten doen duurt het soms een tijdje voor je iets mag doen. En dan moet je wachten... en wachten.... En dat, zegt de mevrouw, is in het dagelijks leven ook zo. Dus als er thuis gezegd wordt 'even wachten' dan weet ik wat dat betekent. Ook al heb ik bijvoorbeeld mijn tuigje om omdat we gaan wandelen en er dan net iemand opbelt dan zegt ze 'even wachten' en dat doe ik dan. En dat, vindt de mevrouw, is mooi meegenomen!

Wachten op mijn beurt

De mevrouw vind het geweldig dat ik de ja/nee oefening zo goed beheers. Mogelijk, zei ze me, dat alle honden dat kunnen maar dat interesseert me niet. Het feit dat jij dat zo goed doet vind ik fantastisch.
De mevrouw had de oefening eerst verkeerd begrepen. Ze had me geleerd dat als ze iets lekkers door de keuken heen gooide ik het niet mocht pakken voor ze 'ja' zei. Vaak zat ik dichterbij het lekkers dan zij en toch pakte ik het niet. Toen bleek dat ze het fout had gedaan, heeft ze me het goed aangeleerd. Ze legt dat wat ik het aller aller lekkerst vind, en dat is kaas of appel en de laatste tijd ook wel zalmsnoepjes, tussen mijn poten op de grond. Ze zegt dan 'nee' en gaat een stuk van me af staan. Pas als ze 'ja' zegt mag ik het pakken. En ik wacht geduldig tot het zover is.
Ik weet toch wel dat ik het uiteindelijk krijg en het is zo leuk haar een ontzettend plezier te doen...
Al loopt het water me soms wel uit de bek!
Ik weet dus wat 'ja' en 'nee' is. Al is het niet zo dat ik 'nee' altijd begrijp in een andere context dan bij deze oefening!

En zoals altijd, om de zinnen te verzetten, wordt de les afgesloten met een speurspelletje.

Naast honden hebben vele dieren mijn belangstelling, soms om achterna te rennen en soms omdat ik het leuk vind naar ze te kijken. Zoals deze op de foto hieronder. Ze sissen altijd naar me en toch blijven ze me fascineren.