Zonder dat ik moest plassen.
We hadden een afspraak bij de dierenarts om kennis te maken. Maar ja, door dat oog kende ik het daar al. Ze hebben me gewogen, ontdekte een klein navelbreukje en vonden dat ik geweldige heupen had omdat ik op de grond ging liggen met mijn poten naar achter gestrekt. Ik lig vaak zo, ik vind dat lekker liggen.
Weer kreeg ik een smakelijk brokje. In de auto vind ik het vreselijk. Daar moeten ze wat op gaan verzinnen.
Een paar keer per dag heb ik wat de mevrouw noemt het 'gekke kwartier' en de meneer 'de gloeiende vijf minuten'. Ik sjees dan door het huis en de tuin tot het 'over' is. Soms zet ik het op een piepen, ze doen net of ze dat niet horen. En dan hou ik er maar mee op. Ik piep ook als ik mijn draai niet kan vinden, ik ben dan zo moe maar het lukt me niet om in één keer in slaap te vallen. Uiteindelijk eindig ik tussen de voeten van de mevrouw en doe een dutje.
Toen ik twee dagen hier was maakte ik wat bijzonders mee. Nou ja, ik maak bij voortduring bijzondere dingen mee want alles is nieuw voor me. Het huis, de tuin, de straat, de auto's en heel veel geluiden die ik niet ken, zoals boten. Het blijkt dat ik in een dorp aan de rivier woon.
Maar die avond maakte ik iets heel speciaals mee. We waren even bij vrienden in de straat op bezoek. Een half uurtje maar omdat er die dag opeens al bezoek thuis was gekomen. Op het moment dat we weggingen en we in de tuin van de vrienden stonden moest ik plassen. Ik plas en wat denk je... volgt er een aardbeving! De grond schudde, vogels vlogen uit de bomen en er was was een heel vreemd sissend en rommelend geluid in de aarde te horen. 'Dat kunnen we bij ons lijstje zetten' zei de mevrouw.
Ze heeft een lijst van internet afgedrukt waarop dingen staan waar ik kennis mee moet maken. Ze vraagt zich af hoe je bijvoorbeeld onweer op moet roepen maar goed. Bij die lijst is ook een stukje blanco. Daar kun je zelf dingen invullen. Daar staat nu: aardbeving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten