Het eind van het jaar nadert. Hoe ik dat weet? Er wordt hier weer veel geknald en ik begin er nou al genoeg van te krijgen. Hopelijk wordt het meldpunt vuurwerkoverlast weer geopend en maakt men daar gebruik van.
Speuren is een goede manier om de zinnen te verzetten in deze tijd. Sowieso speur ik graag maar nu met al dat geknal maakt het feit dat ik hard werk en me moet concentreren dat ik na het speuren ontspannen ben. Leuk was het dat ik gister na de speur les een Border Collie tegenkwam die nog steeds mijn blog volgt ook al zet ik er niet zo vaak meer iets op.
Sneeuw heb ik deze winter nog niet gezien maar er staat heel veel wind de laatste tijd. De mevrouw zegt dat ik me gedraag zoals kleine kinderen ook doen als het hard waait. Beetje de kolder in de kop, zullen we maar zeggen. Lopend langs de rivier zie je meer golven dan normaal.
Ook ligt er veel modder; dat zuigt zo lekker aan mijn poten:
In de tuin voeren we de vogels bij. Ze hebben honger. Ons 'tuin konijn' komt elke dag langs om gras te eten. Ook een vreemde vogel die ik normaal niet vaak zie komt regelmatig kijken of er iets te halen valt... maar onze tuinmuizen zijn niet gek, die verstoppen zich.
Er zijn wonder mooie zonsondergangen volgens de meneer en mevrouw.
2015 komt er aan. We gaan nieuwe en oude wegen bewandelen.
Graag wensen de meneer, de mevrouw en ik mijn volgers en hun honden alle goeds voor het komend jaar!
