Tika, mijn zusje 5

EEN GEZELLIGE ZONDAG


Dat het zondag was dat kon ik horen. Er zijn dan minder geluiden, het is stil op straat. Toch was het duidelijk dat er iets stond te gebeuren. De meneer was  al vroeg aan het stofzuigen en de mevrouw stond in pannen te roeren. Zo af en toe keken ze op de klok."Daar komen ze", zeiden ze op een gegeven moment.
En daar waren ze dan. Tika, mijn zusje, en haar mensenroedel! Iedereen was blij elkaar weer te zien. Het was ondertussen al weer een half jaar geleden.

Tika is nog steeds leuk. Ze is een echt meisje. Rank. Naast haar ben ik een robuuste verschijning. En zo hoort het ook volgens de meneer en mevrouw.
Tika boft dat ze twee mensen kinderen om zich heen heeft want ik heb ontzettend lekker met ze gespeeld. Zoals bekend vind ik kinderen erg leuk. Met de jongen heb ik gevoetbald en was daarna gevloerd. Met het meisje heb ik lange knuffelsessies gehouden door de dag heen.

En Tika en ik? We hebben gespeeld. Botje geknauwd. Gezwommen. En natuurlijk hebben we weer 'bijgepraat'...
Deze geluiden maken zowel Tika als ik niet bij andere honden.

Hieronder een impressie van de dag in foto's:
Ik wilde Tika graag 'tollerland' laten zien:

Komt ze die auto nog uit of hoe zit dat...

Eindelijk samen op een voor mij zo geliefde plek

vooraan op de foto: Tika

Ja Tika, ik ben een jongetje

En jij een meisje!

 

Waar blijven de meneer en mevrouw van mij?

Tot slot nog even lekker gezwommen samen. De ene keer had Tika het flesje eerder te pakken en dan ik weer. Maar het was geen wedstrijdje; het ging om het samenzijn.

Achteraan op de foto Bjork, vooraan Tika

Ik heb het al eerder gezegd. Ik ben gek op zondagen...!
Meer lezen/kijken: www.tollertika.blogspot.com

De Boot 3

BOOTSMAN BJORK

De mevrouw gooit de meneer en mij soms het huis uit. Niet letterlijk natuurlijk maar ze zegt dan: 'Gaan jullie maar lekker met zijn twee naar de boot'. De meneer en ik hebben daar geen enkel bezwaar tegen want wij zijn graag op de boot. Wij zijn daar vaak te vinden ook als de mevrouw ons niet het huis heeft uitgegooid. Wat de mevrouw doet als wij op de boot zijn weet ik niet want daar ben ik dus niet bij.
Wat de meneer en ik doen als we op de boot zijn weet ik wel.

Er schijnt zoiets te bestaan als een vaarseizoen. Wanneer dat precies is weet ik niet maar het lijkt me te doen te hebben met mooi weer. De vraag die gesteld kan worden is wat mooi weer is.
De meneer vaart het hele jaar door als de wind het toelaat en de plas niet bevroren is. De meneer vindt varen juist het fijnst als het niet druk is op het water. En wanneer is het niet druk op het water? Juist, in de herfst en winter buiten het vaarseizoen en op doordeweekse avonden. Wat niet wil zeggen dat er niet gevaren wordt in de zomer.

 

Op en om de boot is altijd van alles te doen. Er valt veel te kijken voor mij. Ik ontmoet nieuwe honden en mensen maar ook oude bekenden. Er wordt gewerkt aan de boten; iedereen lijkt goede zin te hebben. En ook de seizoenen zijn heel mooi om mee te maken.

Buiten het vaarseizoen liggen er weinig boten in de haven. In de zomer zijn alle plaatsen bezet.

 

 

De meneer en ik hebben geen last van de kou. Wij houden van de herfst en winter. De kachel in de boot gaat aan en wij hebben het lekker knus als we van buiten komen.

De meneer leest of is aan het klungelen, soms komen er mensen met of zonder honden buurten.
Ik knauw aan mijn botje, doe een dutje maar mijn voornaamste bezigheid op de boot is kijken.
Daarnaast houd ik de wacht als de meneer even weg is.

Ik houd de wacht



Mijn vriend Quinzi kwam op bezoek

Ik zou liegen (maar honden kunnen niet liegen) als ik zou zeggen dat het alleen in de koudere maanden heerlijk is op de boot. Ook in de zomer is het er fijn. Het is veel drukker in de haven; het water trekt dan. Ook aan mij, ik kan er lekker zwemmen. Het is een fantastische zwemplek!

 

's zomer is er heel veel te zien. Dan zit ik op mijn favoriete buiten uitzicht plaats.

 

Soms mag ik niet mee naar de boot. Dat is het geval als de meneer werkelijk ingewikkelde klussen moet doen. Nu schijnt het zo te zijn dat er dan soms ineens een ander hondje van een paar boten verder opduikt en op mijn plaats de boel in de gaten gaat zitten houden. Eerlijk gezegd weet ik niet wat ik daar van vind...

Op zijn tijd inspecteer ik het één en ander. Dat zie ik als mijn taak.

 

 

 

 

 

 

 

 

Het zijn mooie momenten op de boot.

De meneer en ik; wij delen dezelfde passie. 
En wat de mevrouw betreft; voor haar had het ook een kano mogen zijn. Tja!