Van Alles Wat 2

MIJN ZOMER, een impressie

Het stuk voor de 'zomerstop' ging over mijn groei en mijn verjaardag. Daar wil ik nog even kort op terugkomen. Ik was namelijk vergeten te vertellen dat toen ik hier kwam wonen ik 3,7 kilo woog.
Nu is dat 21,4 kilo en mijn schofthoogte is 52 cm. Ik zet het er maar even op omdat bij de zoekwoorden vaker staat 'grootte en gewicht van een toller'.

Hoewel ik nog steeds niet weet wat jarig zijn is, was het toch een beetje andere dag dan anders. Ik heb namelijk post gekregen voor het eerst van mijn leven! Per mail maar ook tastbare post. Van mijn zusje Tika uit België en van H en M uit een dorp hier verderop. De post van H en M bevatte de mooiste verjaardagskaart ooit! Deze 'kaart' was speciaal voor mijn verjaardag geschilderd, het is dan ook eigenlijk een schilderij. Met als kaarsje op de taart een botje. We kunnen dan ook niet anders dan dit laten zien.

16 juli 2012

 

 

 

Het verjaardags schilderij!

Van Golden Retriever buurtmeisje Jutte kreeg ik een botje met een mooie strik! De strik vond ik op zichzelf al een fraai cadeau!

Vlak na mijn verjaardag werd ik geconfronteerd met 40.000 wandelaars die door de straat liepen vanaf 5 uur 's ochtends... Nu vind ik mensen aardig en dat genoegen is meestal wederzijds. Eentje zei: 'Hé, een toller'. En anderen vroegen juist wat ik voor soort hond was. De volgende dag toen de Vierdaagse lopers weer door het dorp kwamen heb ik kennis gemaakt met de nieuwe burgemeester. Hij vond me een mooie hond.
De mevrouw zei dat het helemaal niet verkeerd is om de burgemeester te kennen want er kunnen best wat dingen beter in het dorp voor wat betreft ons honden...

Vroeg in de ochtend

Laat in de ochtend

 

 

Bij de intocht van de Vierdaagse krijgen de mensen altijd gladiolen. Dat komt uit de tijd van de Romeinen. Gladiatoren gingen voor 'de dood of de gladiolen'. Ik ben voor de gladiolen gegaan!

 

 

 

 

 

 

Tijdens deze zomer ben ik op en in het water geweest.

 

 

 

Op een sleepboot:

en onze boot die een stuk kleiner is...

 

 

En op een ander boot bij mijn scheepsmaatjes:

En in het water natuurlijk....

 

 

 

 

 

 

 

Nu is het zo dat ik heel graag in het water ben. Ik zwom echter niet. Ik dreef. En als ik ergens moest komen bewoog ik als een dolfijn; ik maakte sprongen in het water wat goed voor mijn conditie is.

 

De meneer en de mevrouw laten mij vaak 'aanmodderen'. Dat doen ze omdat ze denken dat dat goed is voor mijn zelfvertrouwen én onderzoekend vermogen. Tja. 

Valt er bijvoorbeeld een botje achter de bank dan laten ze me eerst een tijdje zelf proberen het weer te pakken te krijgen en als dat echt niet lukt dan helpen ze me. Zo was het ook met zwemmen. Ze waren van mening dat ik op een dag de slag wel te pakken zou krijgen. Ik heb ze horen zeggen dat ze anders eind van de zomer zelf te water zouden gaan om te proberen me tot zwemmen te bewegen.

Voor een bal ging ik niet zwemmen, voor een dummy evenmin.

Maar waar de meneer en mevrouw niet aan gedacht hadden is mijn voorliefde voor het schoonhouden van het dorp. Niet dat alles mee moet naar huis maar plastic flesjes ruim ik altijd op. Op 12 augustus in de namiddag dreef er een plastic flesje in mijn zwemplek. Ik moest en zou dat te pakken krijgen!

Van een dobberende toller ben ik nu een zwemmende toller geworden. Het flesje heb ik aan iedereen laten zien die ik tegen kwam!

 

heel in de verte is mijn kop nog te zien

 

het flesje dat maakte dat ik ging zwemmen

In het water ben ik sowieso vaak te vinden maar sinds die dag zwem ik regelmatig. Ook samen met honden die ik niet kende en met voorheen onbekende kinderen. Je maakt makkelijk contact in het water!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verder heb ik nieuwe ontdekkingen gedaan!

 

 

De mevrouw en meneer wisten niet van het bestaan van dit soort hondjes en ik al helemaal niet.

Het is een tien weken oud mini keesje. Helemaal begrijpen doe ik het niet maar toen de mevrouw de naam van het hondje hoorde moest ze lachen. Het mini keesje heet Sjonnie, ik geloof dat ze dat een erg stoere naam vond!

Het keesje dat Sjonnie heet is iets groter dan mijn kop.

 

 

 

 

De  mevrouw vertelde me dat je van buiten ontbijten een zomergevoel krijgt, dus dat heb ik gedaan.

Ik ben er achter gekomen dat ik radijs en meloen lekker vind. Druiven mag ik niet want die zijn giftig voor honden.

 

 

 

 

Er groeit van alles wat er eerst niet groeide:

 

 

Er staat van alles wat er eerst niet stond:

 

 

 

 

Natuurlijk heb ik ook lekker in onze eigen tuin gespeeld:

 

 

 

Ook met 'the new kid in town' Archie!

Archie:

 

 

 

En met mijn kameraad Tristan:

 

 

De speurlessen begonnen gelukkig weer. Ik heb mijn hobby gemist. Daarom lieten de mevrouw en meneer wel eens iets uit hun zak vallen, ze waren zo af en toe iets 'kwijt'. Fijn dat ik het dan weer voor ze op kon halen.

En we hebben gewandeld. De dagelijkse routes maar ook andere. Je ziet en ruikt nieuwe dingen, hebt andere ontmoetingen. Soms eindigden we op een terrasje.

 

 

Ik mocht niet los, er stond stroom op een lage draad aan de buitenzijde van de palen

Over wandelen gesproken... Graag wil ik laten weten dat mijn zusje Tika, woonachtig in België, nu ook haar eigen blog heeft!

                                                                           Tika

Ze heeft zich tot taak gesteld wandelroutes te verkennen en te onderzoeken of de routes ook voor ons honden interessant zijn! Zo let ze op afwisseling van het landschap, geeft tips, bekijkt of terrasjes hondvriendelijk zijn (is er een waterbak aanwezig) etc.

Kijkje nemen: Wandelen in het spoor van Toller Tika

http://www.tollertika.blogspot.com/

Volgens de meneer en mevrouw was het een rare zomer. Veel regen. Vaak benauwd weer en toen nog een tijdje loei heet. Ook wat dat betreft boffen we met elkaar; de mevrouw en meneer zijn avondmensen en ik ben een avondhond. Alle drie houden we niet van hitte en we kijken dan ook uit naar de herfst.
6 september wonen we een jaar samen!