Ik zat in de tuin. Mijn neus in de lucht. Vanuit het Zuiden kwamen nieuwe geuren aandrijven. Ergens herkende ik ze wel maar ik had ze lang niet geroken. Ze waren subtiel de geuren maar overduidelijk aanwezig.
Op dat moment keek de mevrouw uit het raam en zag me daar met mijn neus langdurig in de lucht zitten snuffelen. Ze dacht 'de lente komt er aan!'
In de tuin komt er van alles uit de grond. Ook dat wat uit de grond komt herken ik van eerder. Er is echter een verschil met vorig jaar toen ik nog maar een maand of acht oud was. Dat wat uit de grond komt interesseert me niet meer...
Stond de mevrouw vorig jaar nog doodsangsten uit omdat ik in elke bloem hapte, nu ga ik aan de bloemetjes voorbij. Ik zie ze. Ik ruik aan ze. Maar dat is alles.
Veel bloemen zijn giftig voor ons honden. Vooral de narcis; alles (het blad, de bloem, de bol en zelfs water uit de vaas waarin narcissen gestaan hebben) is erg giftig.
Nu ik er zo over nadenk, mijn interesse in konijnenkeutels is ook verdwenen. Ook daar loop ik nu aan voorbij. Vroeger at ik ze op.
Omdat ik zo graag in planten hapte had de mevrouw vorige zomer op internet opgezocht welke eenjarige bloemen niet giftig zijn voor honden. Ze kwam uit bij begonia's die hier anders nooit in de potten staan. Maar ja, ze houden van me dus moeten ze zich soms aanpassen.
Echter, de bloemen stonden nog niet in de potten of ze kwam een andere lijst tegen waarin stond dat begonia's wel giftig zijn! Conclusie: de informatielijsten over giftige planten spreken elkaar soms tegen. Voorzichtigheid blijft dus geboden!
 |
| De begonia's eind vorige zomer. |
Afgelopen week was de lente dan daadwerkelijk hier. De temperatuur steeg. We waren veel buiten.
In de tuin moet een boel gedaan worden maar toen draaide de wind. En kwam de kou terug. Noordelijke wind maakte dat de winter opnieuw terrein won en verdreef zo de lente.
Even hebben we de lente gevoeld en geroken.
Het was lekker liggen in de milde zon!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten