Filmpje 2

Oké, we zijn er ons van bewust dat de kwaliteit van de filmpjes te wensen overlaat. Zie het maar als een impressie van een heerlijke en grappige zondagochtend wandeling. Eén keer eerder was ik hier geweest om kennis te maken met water. Ik zat toen aan de riem. De meneer en mevrouw zijn er sinds ik bij hun ben achtergekomen dat er bar weinig plaatsen zijn waar honden los mogen lopen, heel anders dan het 'vroeger' was. En dus laten zij mij soms, als er niemand in de buurt is, op die stukken toch los (hoe ze van mij ooit een welopgevoede hond willen maken terwijl ze zelf....). Goed. Het stroompje is niet breed maar de overkant er van is heel steil. Ik zag een twijgje drijven dat ik niet kon weerstaan en ging het water in (tot mijn kop). Ik kwam bij de overkant maar wist ineens niet meer hoe ik terug moest. De oever was te steil voor mij. De meneer besloot me te helpen. Wat de meneer niet wist was dat het water niet overal zo ondiep is. De meneer is nogal lang. Hij heeft ook erg grote voeten. Hij droeg laarzen met een brede schacht. Hij stapte het water in op een diepe plek en stond er tot zijn knieën in. De mevrouw moest verschikkelijk lachen. Want was het geval, twee weken eerder bij een meertje wilde zij een speelje van me pakken dat afdreef en ja, toen stond zij erbij zoals de meneer vandaag... Toen we naar de auto liepen hoorde ik nog water klotsen in de laarzen van de meneer. Ik kan geloof ik wel zeggen dat er veel van me gehouden wordt!

Als je op het filmpje een soort draaikolk en rare beelden ziet dan is dat het moment dat de meneer de diepte verkeerd inschatte! Hij lijkt wel een pup!