De Cursus 4

MEER SPEURWERK

Zoals vorige keer al aangekondigd zijn we deze week weer gaan speuren. In hetzelfde bos. Volgende keer gaan we naar een ander bos, gelukkig hebben we er daar genoeg van hier in de buurt. Aanwezig: de begeleidster, de Wijze Hond, de meneer, de mevrouw en ik.

Ontmoetingen vonden er ook nu weer plaats. Ik ontmoette een geweldig leuk nieuw speelkameraadje en luisterde voor het eerst niet toen ik geroepen werd. De meneer moest me gaan halen want ik ging met het kameraadje steeds verder van ze weg. Ik luisterde altijd erg goed, een nieuwe fase lijkt aangebroken...
Toen de mevrouw aan de begeleidster vroeg of hiermee geen verkeerd signaal werd afgegeven door me op te halen zei deze: 'Als je kind te ver van je weg loopt en niet reageert wat doe je dan? Precies dan haal je die ook op. Dat is zorgen voor.' Ik ben op de leeftijd dat ik impulsief reageer en ja, dat speelkameraadje was net wat interessanter dan de meneer en de mevrouw.

Ik heb veel speurwerk verricht. Omdat de mevrouw de eer aan de meneer had gegund kon zij alles eens goed bestuderen en wat foto's maken. Want als je met mij aan de lijn sporen loopt te volgen heb je daar geen tijd voor, af  en toe moet je dwars door het struikgewas...
Eerst moest ik iets vinden dat 'kwijt' was. De begeleidster vond het geweldig dat ik bij het woord 'kwijt' en het gebaar dat daar bij hoort onmiddelijk staakte wat ik aan het doen was (ik luister heus wel...) en het spoor achter ons terug liep en niet naar voren liep. Ik vond op het pad een klein beertje dat ik keurig terugbracht. Het is niet altijd makkelijk 'je buit' af te geven. De meneer maakte het me gemakkelijker door op zijn hurken een beetje opzij gedraaid te gaan zitten. Ik werd beloond met wat lekkers en mocht daarna even met mijn 'buit' spelen. Een eindje verder zei de meneer weer 'Kwijt' en ik weer terug het spoor volgen. Het beertje lag nu niet op het pad maar een stuk van het pad af in de bosjes.
Voor de goede orde: als een mens iets verliest weet hij dat hij bijvoorbeeld zijn zakdoek kwijt is. Ik krijg alleen te horen 'kwijt', ik heb er geen flauw idee van wat er kwijt is en kom daar dus pas achter als ik het spoor terug gevolgd heb.

Tussendoor wordt veel uitleg gegeven

De begeleidster en de Wijze Hond heb ik ook twee keer opgespoord. Beide keren met succes! De begeleidster was onder de indruk. Wat de mevrouw opviel was dat zij op een gegeven moment de begeleidster en de Wijze hond zag zitten maar ik niet. Ze vroeg aan de begeleidster hoe dat kwam. Dat kwam vertelde ze, omdat ik mijn zicht had uitgeschakeld en puur op mijn neus werkte.
Wij honden zijn energiebesparend. Eerst proberen wij het met ons zicht, dat kost de minste energie. (Op het punt van waaruit ik vertrok kon ik de begeleidster niet zien). Lukt dat niet dan schakelen wij ons gehoor in. Levert dat ook niks op dan steken wij onze neus in de wind en proberen zo een geurspoor op te pikken. Levert ook dat niks op, ja dan gaan wij over op werken met onze neus aan de grond. En geloof me, dat kost een heleboel energie!

Nu is het de meneer die wordt voortgetrokken

Je krijgt behoorlijke dorst van dat speuren.

De vijfde opdracht die ik kreeg was een zoek opdracht. Je krijgt het te zoeken voorwerp van te voren te zien en te ruiken.Meestal volgen we dan niet het spoor maar gaan direct op de geur van het voorwerp af. Anders dan een spoor volgen waar bij gezegd wordt 'spoor'  wordt hierbij zachtjes het woord 'zoek' gebruikt en de richting aangeduid welke kant je op moet gaan. En dan is het echt zoeken. Ik deed er lang over. Dat kwam ook omdat de mevrouw iets doms deed. Ze had de Wijze Hond bij zich en ging op een boomstronk zitten.  En die twee gingen een beetje gezellig doen met elkaar. Ik mijn concentratie kwijt en natuurlijk ging ik even kijken wat er zo leuk was. Toen ben ik uit mezelf opnieuw gaan zoeken en ja, ook het voorwerp heb ik gevonden! Het was moeilijk omdat het niet op de grond lag maar op een omgevallen boom. Het lag op 'hoogte'.

Ergens ligt mijn zoek opdracht verstopt

Eindelijk heb ik het gevonden

En een lekker beloning zit in het voorwerp!

De begeleidster zei dat ik vandaag mijn karakter heb laten zien. Dat ik doorga tot de opdracht volbracht is en volhardend ben en ik me goed kan concentreren! Ik kreeg veel complimenten en dat was natuurlijk leuk, op de één of andere manier 'groei' je daarvan!

Moe maar voldaan

Ik kijk alweer uit naar de volgend keer!