De cursus 8

DE CLOWN UITHANGEN

Naast het speuren ben ik ook nog steeds op de 'gewone' cursus. Er zijn wel wat veranderingen opgetreden. Omdat ik een paar keer had laten zien dat ik de oefeningen beheerste ben ik sinds een maand of twee, drie in een andere groep geplaatst. Het leuke is dat daar honden bij zitten die alles kunnen, ze zijn al twee jaar en ook al zo lang op les. De mensen van die honden vinden het gewoon leuk om iets met hun hond te blijven doen en zo zeggen ze, je leert er toch steeds weer wat van.
Het minder leuke was dat ik mijn vriend Mats moest achterlaten.

Op een dag stonden er bij de cursus ineens rare dingen in het veld. Een soort tunnel, rechtop staande stokken vlak bij elkaar en drie dwarsliggende stokken in een houder. De bedoeling, zo bleek, was dat je door die tunnel ging, over die stokken sprong en 'in' en 'uit' door de rechtopstaande stokken liep.
Samen met de mevrouw lukte het me prima om over die stokken te springen. Samen met de meneer lukte het me niet. Andersom bij het 'in' en 'uit' lopen deed ik het goed samen met de meneer en niet met de mevrouw. Waarom? Geen idee.

Het was de bedoeling dat ik door de tunnel ging. Nu wordt er over ons Tollers gezegd dat wij heel wel in staat zijn om zelf oplossingen te verzinnen en dat die soms anders zijn dan dat de mensen bedacht hadden...
Het was zo logisch als wat. In plaats van dóór de tunnel ging ik er om heen, zo kwam ik ook bij de meneer, al lag hij half in die tunnel vreselijk zijn best te doen mij te verleiden via die weg bij hem te komen. Niet dus!

Bij een andere les was ik alleen met de mevrouw. De meneer was werken. Zo gauw de mevrouw en ik het veld op liepen heeft ze iedereen gewaarschuwd. Ze zei: 'Hij is zo gek als een deur'. Ze bedoelde mij! Persoonlijk vind ik deuren vrij statische dingen, ze gaan alleen open en dicht en daar heb je alles mee gezegd maar het zal wel weer zo'n menselijke uitdrukking zijn.
'Of het de wind is (het waaide al twee dagen flink) of de pubertijd', zei ze, 'ik weet het niet maar er is geen land mee te bezeilen'...
De rest van de cursisten zeiden dat ze het niet erg vonden. Ook toen ik geen oefening goed deed, de boel zat op te klooien en de clown uithing. Het stak de andere honden aan. Ook een anders heel rustig hondje ging ineens gek doen en pubergedrag vertonen.
Niemand werd boos, het was een chaotische les en de mensen hebben verschrikkelijk gelachen.
En wij honden, wij hebben ook een hoop lol gehad!

Klooien

Los volgen, niet dus

Toen de mevrouw en ik een oefening deden aan de ene kant van het veld smeerde ik hem naar de andere honden die aan de overkant van het veld stonden.
De mevrouw riep mijn naam en maakte het gebaar voor 'kom'.
En hoewel ze het niet verwacht had liet ik de honden de honden en stoof het veld over, als een lichtflits schoot ik naar haar toe. 'Fantastisch', hoor ik de cursusleidster zeggen.
En de mevrouw? In haar hele wezen kon ik voelen dat ze mateloos trots op me was en dat dit de goedmaker was voor een les vol geklooi.
Op weg naar huis zei ze tegen me dat ze dit eigenlijk de enige belangrijke oefening vindt; dat ik kom als ze me roepen. Ze zei dat het zo mooi is om te zien als ik zo hard als ik kan op haar af ren. Dat het lijkt alsof er een witte lijn over het veld gaat, alsof je alleen de witte bles op mijn kop nog ziet.

Omdat er hier al veel mensen vakantie hebben werden de groepen afgelopen keer samengevoegd.
Helaas was er om het veld iemand met een bosmaaier aan de gang en ik vind dat een naar geluid.
Ik kon me niet goed concentreren daardoor. Toch, de ja/nee oefening ging prima evenals 'kom' (ik schoot weer over het veld) en de aandachtsoefening. Bij het speurspelletje had ik het etui dat kwijt was weer snel gevonden. Maar ja, speuren is mijn hobby tenslotte.

Aandachtsoefening terwijl als afleiding de andere honden om me heen lopen

Vrijage op het veld

Zomerstop bij de cursus. Een welverdiende vakantie.